طراحي و تحليل ديناميكي ورود به جو جسم استوانه اي براي مودهاي پايدار افقي و عمودي

براي ايجاد درگ و كاهش سرعت در فاز ورود به جو كاوشگرهاي فضايي، مي توان بدون استفاده از مكانيزم‌هاي اضافي از خود بدنه كاوشگر به طور مطلوب استفاده نمود. رويكردي كه در اين مقاله تجزيه و تحليل مي‌شود عبارت است از جدايش دماغه و سپس پايداري جسم استوانه‌اي در مود افقي يا عمودي با كمك تنظيم محل مركز جرم. در ابتدا با حل عددي، جسم استوانه‌اي در شرايط پروازي ورود به جو شبيه‌سازي آيروديناميكي مي‌شود و محل مركز جرم براي رسيدن به هر كدام از حالت‌هاي پايداري طراحي مي‌شود. سپس با توسعه معادلات حركت شش درجه آزادي بازگشت به جو و استفاده از ضرايب و مشتقات آيروديناميكي محاسبه شده توسط دتكام، پارامترهاي پروازي شامل سرعت، شتاب، ارتفاع، زاويه حمله و عدد ماخ براي هر دو حالت مقايسه و ارزيابي مي‌شوند. نتايج شبيه‌سازي نشان مي‌دهند كه بازيابي افقي قادر است شرايط مطلوب‌تري را براي باز شدن چتر و فرود ايمن ايجاد كند. از جمله اين شرايط، سرعت حدي محموله در فاز فرود هست كه براي مود افقي مقدار كمتري نسبت به مود عمودي دارد.