بررسي مشخصه‌هاي عملكردي رانشگر تك‌پيشرانه هيدرازيني برحسب دماي آدياباتيك محفظه واكنش

در اين مقاله، به وسيله يك كد مبتني بر روابط ترموديناميك و ديناميك گاز، مشخصه هاي عملكردي يك رانشگر تك پيشرانه هيدرازيني يك نيوتني برحسب دماي محفظه واكنش به صورت نظري مورد مطالعه قرار گرفته است. در اين راستا، با در نظر گرفتن فرض آدياباتيك، دماي محفظه واكنش تراستر تك پيشرانه به صورت صفر بعدي با استفاده از نرخ تجزيه آمونياك به عنوان يك متغير مستقل در شرايط تعادلي و غير تعادلي و به صورت يك بعدي با استفاده از ثابت نرخ واكنش هاي همگن و ناهمگن تجزيه هيدرازين و آمونياك بررسي و تحليل گرديده است. با افزايش نرخ تجزيه آمونياك، دماي آدياباتيك (از ١٦٤٥ تا ٨٧٥ كلوين)، جرم مولكولي، نيروي تراست و ضربه ويژه كاهش مي يابند. تركيب تغييرات دو عامل دما و نسبت گرماي ويژه به گونه اي است كه يك سرعت مشخصه بهينه (حدود ١٣٤٠ متر بر ثانيه) را در شرايط تجزيه آمونياك حدود ٣٠ % به دست مي دهد. همچنين، اثر انبساط حرارتي گلوگاه نازل بر فشار محفظه واكنش، نيروي تراست، و دبي جرمي پيشرانه و اثر فشار محفظه واكنش بر نرخ تجزيه آمونياك و به تبع آن بر دماي آدياباتيك محفظه واكنش در شرايط تعادل ترموديناميكي مورد مطالعه قرار گرفته است. افزايش قطر گلوگاه نازل در فشار تغذيه ثابت سبب افزايش فشار محفظه و در نتيجه افزايش نيروي تراست مي گردد.