حفاظت، انطباق پذيري و استفاده مجدد از ميراث معماري، رويكردي بر اساس كارآيي انرژي «تعيين فرآيند و تبيين اقدامات»

مديريت منابع انرژي در استفاده مجدد سازگار از ميراث معماري، يكي از مصاديق حفاظت پايدار است. انطباق پذيري و استفاده مجدد از بناهاي تاريخي با رويكرد كارآيي انرژي، نقش عمده اي در كاهش انتشار گازهاي گلخانه اي و به تبع آن تعادل پوياي محيط زيستِ طبيعي و انساني دارد، اما چالش اصلي، چگونگي اجراي اقدامات مربوطه است تا علاوه بر پايايي عملكردها، مداخلات مخرب نيز كنترل شود. اهميت اين موضوع، پژوهشهاي وسيعي را در كشورهاي توسعه يافته به دنبال داشته است؛ اما پژوهش حاضر را مي توان، از اولين گامها در ايران برشمرد. هدف اين مقاله، دستيابي به فرآيندي جامع و نظام­مند از مجموعه اقداماتي است كه ضمن حفاظت از ميراث معماري، موجب بهبود كارآيي انرژي شود. بدين منظور از طريق بازخواني و تحليل فرآيندها و اقدامات بهبود عملكرد انرژي بناهاي تاريخي در منابع معتبر علمي، انواع اقدامات و مراحل اجراي آن مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفته است. روش گردآوري اطلاعات در اين مقاله كتابخانه­اي است و روش تحليل اطلاعات از نوع كيفي و راهبرد تحليل محتوا است. بررسي و اولويت بندي انواع اقدامات، توجه به اصول معماري همساز با اقليم و تاكيد بر نقش كاربر در كارآيي انرژي و تبيين آن در فرآيند پيشنهادي را مي توان از دستاوردهاي مقاله عنوان كرد.