منابع ايده پردازي معماري و سهم هر يك در فرايند طراحي دانشجويان و معماران؛ نمونه موردي: دانشجويان معماري دانشگاه شهيد بهشتي

روشن است كه هر ايده طراحي معماري از جايي نشأت مي‌گيرد و منبعي براي ايده‌پردازي وجود دارد. ولي منابع ايده‌پردازي معماري كدامند و هر كدام چه سهمي در فرايند شكل گيري ايده‌ها دارند؟ پاسخ دهي به پرسش ياد شده، پيشتر در مقاله‌اي با عنوان «منابع ايده‌پردازي معماري»، با تمركز بر فرايند ايده‌پردازي چند تن از معماران حرفه‌اي، پيگيري شده است. مقاله حاضر، پرسش ياد شده را با تمركز بر فرايند ايده‌پردازيِ دانشجويان معماري در مقاطع و سال هاي مختلف تحصيلي، پي مي‌گيرد. به اين ترتيب هم ديد واقعي تري نسبت به منابع ايده‌پردازي فراهم مي‌آيد و امكان مقايسه عملكرد طراحان خبره و مبتدي ممكن مي‌شود. در پيمايش ميدانيِ پژوهش حاضر، به عنوان نمونه موردي، فرايند ايده‌پردازي 121 نفر از دانشجويان معماري دانشگاه شهيدبهشتي مورد بررسي قرار گرفت و منابع ايده‌پردازي ايشان به دو دسته عوامل معطوف به مسئله و عوامل معطوف به طراح تقسيم و سهم آنها تعيين گرديد. تحليل آماري توصيفي و استنباطي بر روي داده‌ها، مشخص كرد كه عوامل معطوف به مسئله سهم بيشتري را در شكل گيري ايده‌هاي دانشجويان داشته است. اين يافته با مطالعه بر معماران حرفه‌اي مطابقت دارد ولي نسبت «عوامل معطوف به مسئله» به «عوامل معطوف به طراح» در منابع ايده‌پردازي دانشجويان، در مقايسه با طراحان خبره، بسيار بيشتر است.