تببين تاثير امنيت اجتماعي و تصوير ذهني از مقاصد بر جذابيت مقاصد گردشگري شهري مورد مطالعه: كلانشهرتهران

زمينه و هدف: امنيت اجتماعي و به تبع آن تصوير ذهني از مقاصد گردشگري يكي از شرايط اصلي هرمقصد گردشگري است كه گردشگر قبل از سفر حتماً آن را بررسي مي كند سپس تصميم به سفر مي گيرد. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير امنيت اجتماعي و تصوير از مقاصد بر جذابيت مقاصد گردشگري شهري نوشته شد.  روش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي-تحليلي است. گردآوري داده ها به صورت كتابخانه اي و ميداني انجام گرفت. جامعه آماري پژوهش را گردشگران ورودي به شهر تهران تشكيل مي داد، به علت نبود آمار دقيق تعداد گردشگران ورودي به منظور تعيين حجم نمونه از فرمول كوكران براي جامعه نامحدود استفاده شد و حجم نمونه 384 نفر برآورد گرديد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود كه پايايي آن به روش پايايي تركيبي و آلفاي كرونباخ و روايي به دو روش روايي صوري و روايي واگرا مورد بررسي و تاييد شد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزارهاي spss و Amos استفاده شد. يافته ها و نتيجه گيري: يافته هاي حاصل از اين پژوهش نشان داد كه امنيت اجتماعي بر تصوير ذهني گردشگران از مقاصد گردشگري و همچنين جذابيت مقاصد گردشگري تأثير مثبت و معناداري دارد. با عنايت به مقدار ضريب مسير به‌دست آمده متغير امنيت اجتماعي33.6 درصد از واريانس متغير تصوير ذهني از مقاصد و39.6 درصد از واريانس متغير جذابيت مقاصد گردشگري را پيش بيني نمايد. از ديگر يافته هاي حاصل از اين پژوهش به تأثير مثبت و معنادار تصوير ذهني از مقاصد گردشگري بر جذابيت مقاصد گردشگري اشاره نمود. به‌گونه اي كه تصوير ذهني از مقاصد گردشگري قادر است كه 23 درصد از واريانس متغير جذابيت مقاصد گردشگري را تببين نمايد.