ارزيابي آسيب‌خيزي و سطح امنيت اجتماعي در سكونتگاه‌هاي غيررسمي(نمونه موردي: محله كشتارگاه-اروميه)

زمينه و هدف: هدف كلي اين پژوهش، ارزيابي امنيت اجتماعي و شناسايي ميزان آسيب‌خيزي در سكونتگاه‌ غيررسمي كشتارگاه مي‌باشد.روش تحقيق: روش پژوهش حاضر توصيفي-تحليلي بوده و داراي ماهيت كاربردي مي‌باشد. روش جمع‌آوري اطلاعات به دو صورت اسنادي و ميداني گردآوري شده‌است. در اين پژوهش امنيت اجتماعي به‌عنوان متغير مستقل و ابعاد اقتصادي، اجتماعي، زيست‌محيطي و كالبدي، فرهنگي و سياسي به‌عنوان متغير وابسته در نظر گرفته‌شده است. جامعه آماري اين پژوهش ساكنين محله كشتارگاه مي‌باشد كه طبق آمار سال 1395 مركز آمار، 15000 نفر مي‌باشد. حجم نمونه براساس فرمول كوكران و 374 نفر درنظر گرفته‌شده است كه به‌صورت تصادفي طبقه‌اي انتخاب‌شده‌اند. روايي پرسشنامه توسط كارشناسان متخصص و پايايي پرسشنامه نيز از طريق آزمون آلفاي كرونباخ با ضريب 0.706 تائيد شده است. تجزيه‌وتحليل داده‌ها به‌صورت كمي و كيفي صورت گرفته است. براي ارزيابي داده‌ها از آزمون t تك نمونه‌اي، فريدمن، همبستگي اسپيرمن  و روش Kriging استفاده‌شده است.يافته‌ها و نتيجه­ گيري: نتايج نشانگر اين است كه با توجه به داده‌هاي مكاني در قسمت مياني محله ميزان آسيب‌خيزي بيشتر از ساير نقاط محله مي‌باشد. با توجه به تحليل داده‌هاي پرسشنامه‌اي، بعد اقتصادي با ميانگين 2.67 نسبت به ساير ابعاد در وضعيت نامناسبي قرار دارد. مطابق با نتايج آزمون همبستگي اسپيرمن، ابعاد اقتصادي، اجتماعي، زيست‌محيطي و كالبدي، فرهنگي و سياسي رابطه‌اي معنادار و مستقيم با امنيت اجتماعي دارند.مطابق نتايج اين پژوهش، امنيت اجتماعي در محله كشتارگاه در سطح متوسطي قرار دارد. مطابق نتايج آزمون فريدمن بعد اقتصادي در رتبه آخر در ميان ساير ابعاد قرار دارد كه نيازمند توجه مديريت شهري مي‌باشد.