اثربخشي آموزش غني سازي روابط زناشويي بر سواد عاطفي، سازگاري زوجين، دلزدگي زناشويي و تحمل پريشاني در زوجين

هدف: هدف از اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش غني سازي روابط زناشويي بر سواد عاطفي، سازگاري زوجين، دلزدگي زناشويي و تحمل پريشاني در زوجين مراجعه كننده به كلينيك هاي شهرستان گنبد بود. روش پژوهش: روش پژوهش، نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون و گروه گواه و پيگيري بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه زوجين مراجعه كننده به كلينيك هاي شهر گنبد در سال 1400- 1399 مي باشد. جهت انتخاب نمونه از روش نمونه گيري در دسترس استفاده شد. حجم نمونه برابر با 32 نفر در نظر گرفته شد كه آزمودني ها به طور تصادفي در دوگروه آزمايش (16 نفر) و گروه گواه (16 نفر) قرار گرفتند. در اين طرح، آموزش زوج درماني هيجان محور جانسون (1997) در هشت جلسه به مدت90 دقيقه برگزار شد. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه سواد عاطفي مقياس كاركردهاي روانشناختي خانواده ايراني كيميايي (1388)، مقياس سازگاري زناشويي اسپانير(DAS) (1976)، مقيـاس دلزدگي زنـاشويي پاينز (1996) و پرسشنامه تحمل پريشاني سيمونز و گاهر (2005) بود. براي تحليل نتايج از روش تحليل واريانس اندازه مكرر استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد اثربخشي آموزش غني سازي روابط زناشويي بر سواد عاطفي (51/34=F، 0/001=P)، سازگاري زوجين (P=0/001, F=46/03)، دلزدگي زناشويي(P=0/001, F=48/07) و تحمل پريشاني(P=0/001, F=032/86) موثر بود و اين تاثير در مرحله پيگيري پايدار بود. نتيجه گيري: بنابراين مي توان از اين مداخله به عنوان بخشي از مداخلات درماني به طور موثر در سازگاري زناشويي و كاهش دلزدگي و افزايش تحمل پريشاني زوجين متعارض استفاده نمود.