ارائه مدل ساختاري خردمندي در زوجين بر اساس هوش اخلاقي با نقش واسطه‌اي ذهن آگاهي

هدف: اين پژوهش با هدف، ارائه مدل ساختاري خردمندي در زوجين بر اساس هوش اخلاقي با نقش واسطه اي ذهن آگاهي انجام شد. روش پژوهش: اين مطالعه مقطعي از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش را كليه زوجين (زن و شوهر) در شهر تهران در سال 1400-1399 تشكيل دادند، كه از ميان آن‌ها، تعداد 380 نفر با روش نمونه‌گيري خوشه اي مرحله اي انتخاب شدند. در اين پژوهش از ابزارهاي خردمندي (آردلت، 2003)، هوش اخلاقي (لنيك و كيل، 2011) و ذهن آگاهي (ريان و براوان، 2003) استفاده شد كه همگي از اعتبار و پايايي قابل قبولي برخوردار بودند. به منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها از مدل‌يابي معادلات ساختاري و نرم‌افزار SPSS-V23 و Amos-V8.8 استفاده شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه مدل از برازش مناسبي برخوردار است. نتايج نشان داد هوش اخلاقي اثر مستقيم بر خردمندي داشته است، رابطۀ هوش اخلاقي با خردمندي به صورت مستقيم برابر (4/63 = t و 0/51=β) است. همچنين نتايج نشان داد كه اثر غيرمستقيم هوش اخلاقي بر خردمندي زوجين به واسطه ذهن آگاهي مورد تأييد بوده است (0/05=P). نتيجه‌گيري: بنابراين اين مدل مي تواند الگوي مناسبي براي شناسايي عوامل موثر بر خردمندي زوجين باشد و نتايج آن در راستاي برنامه ريزي براي افزايش ذهن آگاهي و هوش اخلاقي در زوجين استفاده شود. لذا توجه به متغيرهاي مذكور در پيشگيري و طراحي درمان‌هاي مناسب‌تر به پژوهشگران و درمانگران ياري مي‌رساند.