اثربخشي آموزش راهبردهاي مديريت هيجان مبتني بر رويكرد زوج درماني هيجان مدار بر بهبود عملكرد خانواده و رضايت زناشويي

هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش راهبردهاي مديريت هيجان مبتني بر رويكرد زوج درماني هيجان مدار بر بهبود عملكرد خانواده و رضايت زناشويي بود. روش: پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل و پيگيري دو ماهه بود؛ و جامعه آماري پژوهش 47 زوج‌ متعارض مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهر تهران در سال 1400 بود كه پس از غربالگري با پرسشنامه عملكرد خانواده مك‌مستر (1950) و رضايت زناشويي انريچ (1998) 32 زوج به شيوه در دسترس انتخاب و در گروه‌ آزمايش (16 زوج) و گروه گواه (16 زوج) به صورت تصادفي جايگزين شدند. گروه آزمايش به مدت هشت جلسه 90 دقيقه‌اي تحت مداخله راهبردهاي مديريت هيجان مبتني بر رويكرد زوج درماني هيجان مدار جانسون (2004) قرار گرفت و گروه گواه هيچ مداخله‌اي را دريافت نكردند. داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس مختلط اندازه‌هاي مكرر تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: نتايج حاكي از تأثير مداخله راهبردهاي مديريت هيجان مبتني بر رويكرد زوج درماني هيجان مدار بر نمره عملكرد خانواده (P=0/001 ،F= 15/78) و رضايت زناشويي (P=0/001 ،F=15/16) و پايداري اين تأثير در مرحله پيگيري بود. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش شواهدي را پيشنهاد مي‌كند كه مداخله راهبردهاي مديريت هيجان مبتني بر رويكرد زوج درماني هيجان مدار براي افزايش رضايت زناشويي و بهبود عملكرد خانواده در زوج‌هاي دچار تعارض زناشويي روش مناسبي است.