اثربخشي آموزش مثبت انديشي بر ترس از زايمان و خودكارآمدي زايمان در زنان باردار

هدف: هدف اين پژوهش تعيين اثربخشي آموزش مثبت انديشي بر ترس از زايمان و خودكارآمدي زايمان در زنان باردار نخست‌زاي شهر ساري است. روش: روش پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون_ پس آزمون با گروه گواه و مرحله پيگيري بود و جامعه آماري اين پژوهش زنان باردار نخست‌زا شهر ساري در پاييز سال 1398 بود. نمونه آماري در اين پژوهش شامل 30 زنان باردار (15نفر گروه كنترل و15 نفر گروه آزمايش) كه به شيوه نمونه‌گيري غيرتصادفي در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه خودكارآمدي زايمان لوئي (1993) و پرسشنامه ترس به زايمان هارمن (1988) بود. ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار SPSS ﻧﺴﺨﻪ 26 اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮاي ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ از ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﻣﮑﺮر اﺳﺘﻔﺎده ﺷد. يافته‌ها: : ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه از ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ آن اﺳﺖ ﮐﻪ آﻣﻮزش ﻣﺜﺒﺖ اﻧﺪﯾﺸﯽ بر ترس از زايمان (P=0/001 ،F=109/25) و خودكارآمدي زايمان (P=0/001 ،F=80/19) در زنان باردار نخست زا تأثير مثبت داشته است. نتيجه‌گيري: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ آﻣﻮزش ﻣﺜﺒﺖ اﻧﺪﯾﺸﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ درﻣﺎن ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﺗﺮس از زاﯾﻤﺎن و ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪي زاﯾﻤﺎن در زﻧﺎن ﺑﺎردار اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎن و ﻣﺸﺎوران ﻗﺮار ﮔﯿﺮد.