بررسي اثر بخشي زوج درماني مبتني بر روش ذهن آگاهي بر طرحواره هاي ناسازگار اوليه، رضامندي و ميزان اعتماد زناشويي در زوج هاي جوان

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعيين اثربخشي زوج درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر طرحواره هاي ناسازگار اوليه، رضامندي و ميزان اعتماد زناشويي در زوج هاي جوان بود روش: .پژوهش حاضر نيمه تجربي با گروه آزمايش و گواه و طرح پيش آزمون، پس آزمون بود.جامعه ي آماري اين پژوهش 100 نفر از زوجين جوان مراجعه كننده به مراكز مشاوره ي شهر اراك بودند كه پس از غربالگري با استفاده از پرسشنامه طرحواره هاي ناسازگار اوليه يانگ(1994)، رضايت زناشويي جديري(1396) و ميزان اعتماد زناشويي رمپل و همكاران(2001)،32 نفر انتخاب و در گروه آزمايشي 16 زوج درماني ذهن آگاهي( 16 نفر) و گروه گواه (16 نفر)به صورت تصادفي جايگزين شدند.گروه آزمايش به مدت 9 جلسه ي 90 دقيقه اي تحت آموزش زوج درماني مبتني بر روش ذهن آگاهي (گهارت،2004) قرار گرفت. سپس هر دو گروه در دو مرحله پيش آزمون، پس آزمون به وسيله پرسشنامه هاي طرحواره هاي ناسازگار اوليه، رضايت زناشويي و ميزان اعتماد زناشويي مورد ارزيابي قرار گرفتند.داده ها با استفاده از روش تحليل كواريانس تك متغيري تحليل شد. نتايج حاصل بيانگر اثربخشي زوج درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر طرحواره هاي ناسازگار اوليه(p=0/001 , F=3/71) و ميزان اعتماد زناشوييF=9/11) ، p=0/001) و عدم اثربخشي بر رضايت زناشويي (F=5/08 p=0/001)در مرحله ي پس آزمون بود.نتيجه گيري: از آنجا كه زوج درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر طرحواره هاي ناسازگار اوليه و ميزان اعتماد زناشويي در زوج هاي جوان اثرگذاراست، مي توان براي بهبود طرحواره هاي ناسازگاراوليه و ميزان اعتماد زناشويي زوجين از آن استفاده كرد.