بررسي تأثير ابعاد حكمراني خوب بر توسعه پايدار كشورهاي منتخب (مجموعه كشورهاي نفتي اوپك پلاس)

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير ابعاد حكمراني (حكمراني سياسي، حكمراني اجتماعي، حكمراني اقتصادي) بر شاخص توسعه پايدار در كشورهاي نفتي اوپك پلاس در دوره زماني 2018-1997 است. براي اين منظور بر اساس آزمون چاو از روش پانلي و بر اساس آزمون هاسمن از روش اثرات ثابت براي تخمين مدل‌هاي پژوهش استفاده شده است. نتايج حاصل از تخمين مدل‌ها حاكي از آن است كه شاخص حاكميت قانون (به عنوان نماينده حكمراني سياسي) و شاخص توسعه انساني (به عنوان نماينده حكمراني اجتماعي) بر شاخص توسعه پايدار در كشورهاي مورد مطالعه داراي اثر مثبت و معني‌دار است و شاخص ثبات اقتصاد كلان (به عنوان نماينده حكمراني اقتصادي) داراي اثر منفي و معني‌داري بر شاخص توسعه پايدار اين كشورها است كه اين نتايج را مطالعات صورت‌گرفته تأييد مي‌كند. در بين مجموعه ابعاد حكمراني، حكمراني اجتماعي مهم‌ترين بعد حكمراني مؤثر بر شاخص توسعه پايدار در كشورهاي مذكور است.