شناسايي منشأ و سازوكار ترش‌شدگي ميادين نفتي اسفند، سيوند و دنا در حوضه خليج‌فارس با استفاده از روش‌هاي ميكروبي، استخراج DNA و شناسايي مولكولي

هدف از اين پژوهش، مطالعات ميكروبيولوژي و ژئوشيميايي روي نمونه‌هاي خروجي، ورودي آب دريا و آب تزريقي به ميدان‌هاي سيوند (SIC C)، دنا (SIC D) و اسفند (SIC E) واقع در منطقه عملياتي جزيره سيري از توابع شركت نفت فلات قاره ايران در سكوهاي نصر و ايلام، شناسايي منشأ گاز سولفيد هيدروژن است. ازاين‌رو، جهت پي بردن به منشأ ترش‌شدگي ميادين نفتي جزيره سيري، پس از بررسي و مطالعات اوليه و كتابخانه‌اي و همچنين مشخصات مخزني، تاريخچه تزريق و توليد ميادين، محتمل‌ترين فرضيه ترش‌شدگي در اين ميادين مي‌تواند ناشي از فرايندهاي احياي باكتريايي سولفات‌ها باشد، ازاين‌رو، براي اثبات فرضيه، محيط‌هاي كشت مورد نياز رشد باكتري‌هاي احياكننده سولفات تهيه گرديد و پس از نمونه‌برداري ميداني، برخي آزمايش‌هاي ميكروبيولوژي روي نمونه‌ها صورت گرفت، از آنجا ‌كه در مشاهدات اوليه نمونه‌برداري، تغيير رنگ نمونه‌ها از صورتي به سياه  آشكارا گوياي آن بود كه در نمونه‌ها، باكتري‌هاي احياكننده سولفات وجود دارند، بدين‌منظور، روي نمونه‌هاي آلوده، فرايند استخراج DNA صورت گرفت و در مرحله تكميلي، نمونه‌ها جهت ارزيابي‌هاي مولكولي وارد فاز شناسايي مولكولي گرديدند كه خروجي نتايج، باكتري‌اي كه بيشترين فراواني (حدود 81 درصد) را داشته است، باكتري دسولفوويبريو هست كه توانايي بسيار بالايي در مصرف هيدروژن در مخازن نفتي را دارد و آنها را به گاز سولفيد هيدروژن كه همانا منجر به ترش‌شدگي مخازن نفتي مي‌شود تبديل مي‌كند. بنابراين، فرضيه اوليه تحقيق كه عامل اصلي ‌ترش‌شدگي ميادين نفتي منطقه مورد مطالعه در جزيره سيري، فرايندهاي مربوط به باكتري‌هاي احياكننده سولفات كه باكتري دسولفوويبريو در آن نقش بسزايي بازي مي‌كند به اثبات مي‌رسد.