رهيافتي بر منشأ كانسار سرب و روي نينه محلات، استان مركزي با استفاده از مطالعات كاني‌شناسي، ميانبارهاي سيال و ايزوتوپ پايدار (C-O-S)

كانسار سرب و روي نينه در خاور استان مركزي، در واحدهاي ژوراسيك مياني تا بالايي كمربند فلززايي ملاير- اصفهان قرار دارد. كانه‌زايي چينه‌كران و ديرزاد، در اشكال رگه‌اي، جانشيني و پركننده فضاهاي باز شامل كانه‌هاي اصلي گالن، اسفالريت و باريت با همراهي دگرساني‌هاي دولوميتي و سيليسي ديده مي‌شوند. نتايج ريزدماسنجي ميانبارهاي سيال باريت و كلسيت به‌ترتيب دماي همگن‌شدگي 127و 168 درجه سانتي‌گراد و شوري 9/13 و7/5 را نشان مي‌دهد كه گوياي شرايط تشكيل كمي متفاوت است. نمودار دماي همگن‌شدگي به شوري، يك سيال شورابه‌اي حوضه‌اي  و فرايندهاي اختلاط و سرد شدن را براي كانه‌زايي پيشنهاد مي‌نمايد. مقادير δ34S در گالن و اسفالريت (‰5/7  تا ‰5/21) نينه ضمن تشابه با مقادير δ34S ذخاير مي‌سي‌سي‌پي بالايي گوياي تأمين گوگرد طي فرايند احياي ترموشيميايي سولفات مي‌باشد. مقادير δ18OSMOW (‰2/9- تا 2/11-) و δ13CPDB (‰1/0 تا 5/0) رگه‌هاي كلسيتي محدوده گوياي چندمنشأ بودن اكسيژن و منشأ گرقتن كربن از كربنات‌هاي دريايي حل شده و مجدداً متحرك شده مي‌باشد. با توجه به شواهد به‌دست آمده طي اين مطالعه، مي‌توان كانسار نينه را در زمره كانسارهاي نوع دره مي‌سي‌سي‌پي دانست كه طي فرايندهاي كوهزايي و به‌حركت درآمدن شورابه‌هاي حوضه‌اي شكل گرفته است.