عنوان مقاله :
بررسي ارتباط شاخصهاي تنسنجي با عملكرد كليه و سطوح سرمي فاكتور رشد فيبروبلاستـ 23 و ماتريكس گاما كربوكسي گلوتامات پروتئين در بيماران پيوند كليه
پديد آورندگان :
ابراهيم زاده عطاري ، وحيده دانشكده علوم پزشكي مراغه - گروه علوم تغذيه و صنايع غذايي , مداح ، آرزو دانشگاه علوم پزشكي تبريز - مركز تحقيقات كليه , اردلان ، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي تبريز - مركز تحقيقات كليه , عابدي آذر ، سيما دانشگاه علوم پزشكي تبريز - مركز تحقيقات كليه , اعتمادي ، جلال دانشگاه علوم پزشكي تبريز - مركز تحقيقات كليه , مالك مهدوي ، آيدا دانشگاه علوم پزشكي تبريز - مركز تحقيقات بيماريهاي بافت همبند
كليدواژه :
شاخصهاي تن سنجي , وزن , نمايه توده بدن , عملكرد كليه , فاكتور رشد فيبروبلاستـ 23 , ماتريكس گاما كربوكسي گلوتامات پروتئين , پيوند كليه
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: با توجه به اين كه اضافه وزن و چاقي در بيماران پيوندي به عنوان يك عامل خطر بروزاختلالات متابوليك، بيماريهاي قلبي و كاهش عملكرد كليه مطرح است، لذا هدف از اين پژوهش تعيين و بررسي ارتباط شاخصهاي تنسنجي با عملكرد كليه و سطوح سرمي فاكتور رشد فيبروبلاست ـ 23 و ماتريكس گاما كربوكسي گلوتامات پروتئين به عنوان ماركرهاي خطر بيماريهاي قلبيـ عروقي در بيماران پيوند كليه بود. روش بررسي: پژوهش حاضر به صورت يك مطالعه مقطعي در سال 1399ـ1396 انجام شد. در اين مطالعه 90 بيمار پيوند كليه مراجعه كننده به كلينيك بيمارستان امام رضا (ع) تبريز كه در محدوده سني 18 تا 70 سال بوده و عملكرد طبيعي كليه داشتند و طي 12ـ6 ماه بعد از پيوند قرار داشتند، انتخاب شدند. وزن، قد، دور كمر، نمايه توده بدن و نسبت دور كمر به قد اندازه گيري شد. سطوح سرمي فاكتور رشد فيبروبلاست ـ 23 و ماتريكس گاما كربوكسي گلوتامات پروتئين دفسفريله و غيركربوكسيله اندازهگيري و ميزان فيلتراسيون گلومرولي به عنوان شاخص عملكرد كليه محاسبه گرديد. دادههاي جمعآوري شده با استفاده از آزمونهاي آماري كولموگروف ـ اسميرنوو، پيرسون و اسپيرمن تجزيه و تحليل شدند. يافتهها: ميانگين و انحراف معيار سن افراد 13.05±44.10 سال بود و 59 درصد بيماران مرد بودند. ميانگين ± انحراف معيار وزن، نمايه توده بدني، دور كمر و نسبت دور كمر به قد بيماران به ترتيب 11.59±69.61 كيلوگرم، 4.42±25.77 كيلوگرم بر مترمربع، 15.48±94.07 سانتيمتر و 0.11±0.58 بود. شيوع اضافه وزن و چاقي بر اساس نمايه توده بدني به ترتيب برابر 38 و 17 درصد بود. ميانگين ± انحراف معيار ميزان فيلتراسيون گلومرولي برابر 12.61±57.45 ميلي ليتر بر دقيقه بر 1.73 متر مربع و سطح فاكتور رشد فيبروبلاست ـ 23 سرم برابر 20.9±73.63 واحد بر ميلي ليتر و ميانه(صدك 25 و صدك 75) ماتريكس گاما كربوكسي گلوتامات پروتئين دفسفريله و غيركربوكسيله سرم نيز (60.20،1.3) 2.40 ميكروگرم بر ليتر بود. همبستگي معني داري بين شاخصهاي تن سنجي با ميزان فيلتراسيون گلومرولي و سطوح سرمي فاكتور رشد فيبروبلاست ـ 23 و ماتريكس گاما كربوكسي گلوتامات پروتئين دفسفريله و غيركربوكسيله و نيز بين ميزان فيلتراسيون گلومرولي و سطوح سرمي فاكتور رشد فيبروبلاست ـ 23 و ماتريكس گاما كربوكسي گلوتامات پروتئين دفسفريله و غيركربوكسيله مشاهده نشد(0.05p ). همبستگي معكوس معنيداري بين سطوح سرمي فاكتور رشد فيبروبلاست ـ 23 و ماتريكس گاما كربوكسي گلوتامات پروتئين دفسفريله و غيركربوكسيله مشاهده شد (0.036=p). نتيجهگيري: با توجه به اين كه در مطالعه حاضر ميانگين وزن، نمايه توده بدني و همچنين عملكرد كليه بيماران تقريباً در محدوده طبيعي بود، لذا ارتباط معنيداري بين شاخصهاي تن سنجي با ميزان فيلتراسيون گلومرولي و سطوح سرمي فاكتور رشد فيبروبلاست ـ 23 و ماتريكس گاما كربوكسي گلوتامات پروتئين دفسفريله و غيركربوكسيله مشاهده نشد.
عنوان نشريه :
ارمغان دانش
عنوان نشريه :
ارمغان دانش