عنوان مقاله :
تأثير هشت هفته تمرينات مبتني بر حركات نماز بر ميزان درد و استقامت عضلات فلكسور و اكستنسور تنه در بيماران مبتلا به كمردرد مزمن غيراختصاصي
پديد آورندگان :
جوكار برزآباد ، آذر دانشگاه علوم پزشكي ياسوج - گروه پرستاري , كريمي ، زهره دانشگاه علوم پزشكي ياسوج - گروه اتاق عمل , يزدان پناه ، پرويز دانشگاه علوم پزشكي ياسوج - گروه طب فيزيكي و توانبخشي , روستايي ، نرگس دانشگاه علوم پزشكي ياسوج - گروه آمار و اپيدميولوژي , محمدحسيني ، سيما دانشگاه علوم پزشكي ياسوج - گروه پرستاري
كليدواژه :
تمرينات مبتني بر حركات نماز , درد , استقامت عضلات فلكسور , استقامت عضلات اكستنسور , كمردرد مزمن غيراختصاصي
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: بـا توجـه بـه شـيوع بالاي كمـردرد مزمـن غيراختصاصـي و تأثيـرات آن بـر فعاليتهـاي روزانـه و سـبك زندگـي افـراد، مطالعـه در مـورد ديدگاههـاي درمانـي نويـن و تمريـن درمانـي ايـن بيمـاري حائـز اهميـت ميباشـد، لذا هدف از اين مطالعه تعيين و بررسي تأثير هشت هفته تمرينات مبتني بر حركات نماز بر ميزان درد و استقامت عضلات فلكسور و اكستنسور تنه در بيماران مبتلا به كمردرد مزمن غيراختصاصي بود. روش بررسي: اين پژوهش يك مطالعه نيمه تجربي ميباشد كه در سال 1399 انجام شد، جامعه پژوهش شامل كليه بيماران مبتلا به كمردرد مزمن غيراختصاصي مراجعه كننده به كلينيك شهيد مفتح شماره يك شهر ياسوج ميباشد. 66 بيمار واجد شرايط ورود به مطالعه به روش نمونه گيري غيراحتمالي و در دسترس انتخاب شدند و بر اساس تخصيص تصادفي بلوكي به دو گروه؛ آزمون) 33 نفر) و كنترل( 33نفر) تقسيم شدند. 2 نفر از گروه مداخله در زمان اجراي مداخله از شركت در مطالعه انصراف دادند. جهت بيماران گروه آزمون، تمرينات مبتني بر حركات نماز هر هفته 3 جلسه به مدت 8 هفته اجرا گرديد و به گروه كنترل آموزشي داده نشد. از فرم گردآوري اطلاعات جمعيت شناختي و پرسشنامه ناتواني كمردرد كيوبك، مقياس ديداري سنجش درد، آزمون نگه داري بدن در زاويه 60 درجه و آزمون بايرينگ سورنسن جهت جمع آوري داده ها قبل از مداخله و بلافاصله بعد از مداخله از مقياس ديداري سنجش درد، يك هفته بعد از مداخله از آزمون نگه داري بدن در زاويه 60 درجه و بايرينگ سورنسن استفاده گرديد. داده هاي جمعآوري شده با استفاده از آزمون هاي آماري تي زوجي، من ويتني، تي مستقل، ويلكاكسون، كاي اسكور و شاپيروويلك تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: در نقطه شروع مطالعه، تفاوت معني داري بين گروه هاي تحت مطالعه از نظر ميزان درد و استقامت عضلات تنه به جز استقامت عضلات اكستنسور وجود نداشت (0.05 p). پس از اتمام مداخله پژوهشي، در كل كاهش معني داري در ميزان درد و افزايش معنيداري در استقامت عضلات تنه، مشاهده شد(0.05 p). نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه حاضر، افزايش سطح استقامت عضلات فلكسور، اكستنسور تنه و تسكين درد و ارتقاء سطح عملكرد در بيماران مبتلا به كمردرد مزمن غيراختصاصي مي توان گفت تمرينات مبتني بر حركات نماز بر ميزان درد و استقامت عضلات تنه در بيماران مبتلا به كمردرد مزمن غيراختصاصي مؤثر واقع شد.
عنوان نشريه :
ارمغان دانش
عنوان نشريه :
ارمغان دانش