شناسايي چالش‌هاي ايفاي نقش رهبري و تضاد نقش پزشكان در بيمارستان‌ها

زمينه و هدف: در اين تحقيق، چالش هاي پيش روي ايفاي نقش رهبري در پزشكان مورد مطالعه قرار مي گيرد. پزشكان با قبول مسئوليت مديريت و رهبري، به شكل كامل از وظايف پزشكي خود منفك نمي شوند. به شكل معمول، پزشكان ناچار هستند هم‌زمان با ايفاي نقش رهبري، وظايف درماني خود را نيز دنبال كنند. ايفاي هم‌زمان نقش رهبري و اجراي وظايف باليني، چالش هاي مختلفي را پيش روي پزشكان قرار مي دهد. لذا هدف از اين مطالعه تعيين و شناسايي چالش هاي ايفاي نقش رهبري و تضاد نقش پزشكان در بيمارستان ها بود. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي ـ كيفي كه در سال 1400 بر روي تعدادي از مديران و كارشناسان ارشد بيمارستان ها انجام شد. به منظور ارايه راهكارهاي عملياتي، ابتدا به مرور ادبيات موجود پرداخته شد. سپس از جامعه مورد نظر، به روش هدفمند، نمونه مطالعه انتخاب گرديد. جهت دستيابي به اطلاعات مورد نظر از روش مصاحبه و گروه هاي متمركز استفاده شد. از نرم افزار NVIVO 10 به منظور كدگذاري و ذخيره كليه مستندات مصاحبه استفاده گرديد. يافته ها: پزشكان رهبر در ايفاي نقش رهبري و اجراي وظايف باليني خود با چالش هايي مواجه هستند. در اين تحقيق پنج چالش عمده ي مرتبط با اين مقوله شناسايي شد، اين چالش ها شامل اين موارد مي باشد: چالش ابهام در هويت پزشك بودن يا داشتن هويت رهبري، چالش ايجاد تعادل بين تعهدات مورد انتظار در ارتباط با بيماران و تعهدات مرتبط با نقش رهبري، چالش جبران كمبود مهارت هاي رهبري از طريق ارتقاء مهارت هاي باليني، چالش نگاه تحقيرآميز به ايفاي نقش رهبري در مقايسه با ارايه خدمات درماني و چالش تعهدات اخلاقي در پرداختن به كار بيماران حتي در زماني كه وظيفه رهبري به عنوان شغل تمام وقت پزشك مي باشد. نتيجه گيري: پزشكان رهبر در كنار دانش حرفه اي و تخصصي پزشكي، به مهارت هاي رهبري نيز جهت بروز هويت خود در جايگاه رهبر نياز دارند، مي بايست بين دو هويت خود تعادل ايجاد كنند، به اين منظور نياز به آموزش مداوم آن ها در ارتباط با مهارت هاي مديريت و رهبري مي باشد. بنابراين، سازمان‌هاي مراقبت‌هاي بهداشتي بايد با ارايه آموزش‌هاي عملي‌، مهارت هاي مديريت و رهبري آن ها را تقويت كنند.