مراقب‌آزاري در خانه‌هاي سالمندان شهر تهران در سال 1398

اهداف مطالعات متعددي سالمندآزاري را مورد بررسي قرار دادند، اما موضوع مراقب‌آزاري توسط سالمندان كمتر مورد توجه محققين قرار گرفته است. بنابراين هدف اين مطالعه بررسي ميزان و عوامل مرتبط با مراقب‌آزاري در خانه‌هاي سالمندان شهر تهران بود. مواد و روش ها مطالعه حاضر به‌روش مقطعي در خانه‌‌هاي سالمندان شهر تهران در سال 1398 انجام شد. درمجموع، 124 مراقب از 14 خانه سالمندان به‌روش نمونه‌گيري دردسترس وارد مطالعه شدند. به منظور انداز‌ه‌گيري ميزان مراقب‌آزاري، از پرسش‌نامه بررسي خشونت تجربه‌شده توسط كاركنان استفاده شد. داده‌ها پس از ورود به نرم‌افزار SPSS نسخه 24 با استفاده از آزمون‌هاي استنباطي و توصيفي مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها ميانگين سني مراقبين مورد مطالعه 36/74 سال با انحراف معيار 8/38 كه 68/5 درصد آنان زن بودند. ميزان مراقب‌آزاري طي 12 ماه گذشته، 42/7 درصد به ‌دست آمد. از اين ميزان، 37/1 درصد آزار كلامي، 24/2 درصد آزار جسمي و 12/9 درصد تهديد را از جانب سالمند تجربه كرده بودند. نتايج به‌دست‌آمده از آزمون كاي اسكوئر نشان داد رابطه معناداري بين وضعيت شغلي و ميزان مراقب‌آزاري وجود دارد، به‌طوري كه احتمال مراقب‌آزاري در بين مراقبين تمام وقت بيش از 4 برابر بود. (4/03=OR ،0/006=P ،7/43=(1)X^2). ديگر نتايج حاصل از آزمون‌هاي استنباطي نشان داد بين متغيرهاي سن، جنس، سابقه شغلي، دريافت آموزش، درصد كار مستقيم با ميزان مراقب‌آزاري رابطه معناداري وجود نداشت. نتيجه گيري باتوجه‌به شيوع بالاي ميزان مراقب‌آزاري در خانه‌هاي سالمندان ، پيش‌بيني مي‌شود مسئولين، اقداماتي در جهت پيشگيري و حفاظت مراقبين انجام دهند.