تجزيه و تحليل اثرات نامتقارن متغيرهاي كلان اقتصادي بر تقاضاي گردشگري در ايران: رهيافت NARDL

گردشگري به عنوان يك نيروي محركه‌ي اقتصادي اثر فزاينده‌اي بر توليد ناخالص داخلي جهاني، اشتغال، كاهش فقر، كاهش تورم و غيره دارد و عملكرد هر كشور در جذب گردشگر به يكسري عوامل بستگي دارد كه نقش مهمي در ثبات سياسي، اجتماعي و اقتصادي آن كشور ايفا مي‌كند. هدف اصلي اين تحقيق بررسي اثرات نامتقارن متغيرهاي كلان اقتصادي بر تقاضاي گردشگري در ايران طي دوره زماني 1396 1375 است. تحقيق حاضر از لحاظ روش توصيفي تحليلي و جهت جمع‌آوري اطلاعات و داده‌ها از مطالعات كتابخانه‌اي و منابع داخلي (بانك مركزي ايران) و منابع خارجي (بانك جهاني و شاخص‌هاي حاكميت جهاني) استفاده شده است. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از رهيافت خودرگرسيو غيرخطي با وقفه‌هاي گسترده (NARDL) و نرم‌افزار Eviews استفاده شده است. مطابق نتايج اين تحقيق گازهاي گلخانه‌اي دي اكسيدكربن در كوتاه‌مدت و بلندمدت تأثير منفي بر تقاضاي گردشگري داشته است. علاوه بر اين، كيفيت نهادي تأثير مثبت بر تقاضاي گردشگري داشته است. افزون بر اين، افزايش قيمت نفت در كوتاه‌مدت و بلندمدت اثر مثبت و معنادار و كاهش قيمت نفت اثر منفي بر تقاضاي گردشگري داشته است. افزايش و كاهش نرخ ارز در بلندمدت به ترتيب اثر منفي و اثر مثبت بر تقاضاي گردشگري داشته است. افزايش تورم در كوتاه‌مدت و بلندمدت اثر مثبت و كاهش تورم نيز در كوتاه‌مدت و بلندمدت اثر مثبت بر تقاضاي گردشگري داشته است. همچنين يافته‌هاي پژوهش حاكي از رابطه نامتقارن كوتاه‌مدت و بلندمدت بين قيمت نفت و نرخ ارز با تقاضاي گردشگري و رابطه متقارن بين تورم و تقاضاي گردشگري بوده است.