واكاوي ارتباطات و نشر اطلاعات در زمان بحران خشكسالي (ديدگاه كشاورزان شهرستان كرمانشاه)

امروزه، جهت‌گيري برنامه‌ريزي‌هاي خشكسالي به سمت مديريت ريسك مي‌باشد كه يكي از عناصر آن، انتشار و انتقال هشدارهاي زود هنگام به كشاورزان است. بر اساس شواهد، سازمان‌هاي مربوطه، نتايج اقدامات تخصصي خود را براي استفاده بهره‌برداران، منتشر نمي‌نمايند يا انتشار اين اطلاعات براي بهره‌برداران با كاستي‌هاي بسيار روبرو است. لذا پژوهش حاضر با هدف واكاوي ارتباطات و نشر اطلاعات در زمان خشكسالي در شهرستان كرمانشاه انجام شد. بدين منظور، از روش پيمايشي توصيفي بهره گرفته شد. جامعه مورد مطالعه شامل كشاورزان گندم‌كار در شهرستان كرمانشاه بودند (31000=N) كه با استفاده روش نمونه گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي، 370 نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخته بود. داده‌ها با بكارگيري از آمار توصيفي تحليل گرديد. نتايج نشان داد كشاورزان جهت دريافت اطلاعات، بيشتر از كانال‌هاي ارتباطي نظير تلويزيون، كارشناسان مراكز خدمات جهاد كشاورزي، سازمان هواشناسي، و دوستان و همسايگان بهره مي‌گيرند. همچنين، سازمان جهاد كشاورزي، هواشناسي و صدا و سيما نسبتاً بيشترين نقش را در انتقال اطلاعات و هشدارها ايفا نمودند. علاوه بر اين، سازمان‌ها، بيشتر ارائه اطلاعات و هشدار را در مرحله بعد از خشكسالي، انجام داده‌اند. بطور كلي نتايج نشان داد كه بيشتر سازمان‌هاي مربوطه در زمينه ارائه اطلاعات و هشدارها چندان مطلوب عمل نمي‌كنند و هماهنگي لازم را در زمينه ندارند. پيشنهاد مي‌گردد، سازمان‌هاي دخيل در امر خشكسالي بصورت يك واحد هماهنگ، با تبادل اطلاعات و هشدارهاي تخصصي، اطلاعات مورد نياز را از طريق كانال‌هاي معتبر در اختيار كشاورزان قرار دهند.