بررسي تاثير سولفيد هيدروژن بر يادگيري و حافظه فضايي موش صحرايي نر بالغ تغذيه‌شده با رژيم غذايي پرچرب در ماز بارنز

زمينه و هدف: عملكردهاي شناختي و متابوليسم سولفيد هيدروژن (H2S) با افزايش مصرف رژيم غذايي پرچرب (HFD) مختل مي شوند. بنابراين هدف اين مطالعه بررسي اثرات سديم هيدروسولفيد (NaHS) (به عنوان دهنده H2S) بر تغييرات حافظه و يادگيري فضايي موش صحرايي نر تحت مصرف HFD مي باشد. روش ها: به‌ دنبال 11 هفته مصرف رژيم HFD و عادي با و بدون تيمار با ‌NaHS (با دوز 3 و 5 ميلي‌گرم بر كيلوگرم) در موش هاي صحرايي نر، ماز بارنز براي ارزيابي حافظه و يادگيري فضايي استفاده شد. در ماز بارنز حيوان در فضايي روشن روي سطح دايره شكل با سوراخ هاي گرد تعبيه شده در پيرامون آن قرار مي گيرد. در زير يكي از سوراخ ها جعبه‌ اي تاريك با نام جعبه يا سوراخ هدف قراردارد. يافته‌ ها: نتايج نشان داد كه در رابطه با مسافت طي شده، تعداد خطاها و زمان سپري شده تا پيداكردن سوراخ هدف در طي روزهاي آموزش تفاوت معني‌ داري بين گروه هاي مختلف وجود نداشت. اما در روز تست،‌ تعداد خطاها در گروه دريافت كننده HFD و گروه كنترل دريافت كننده دوز 5 ميلي گرم NaHS در مقايسه با گروه كنترل افزايش يافت. همچنين تعداد خطاها در حيوانات گروه HFD به همراه دوز 5 ميلي گرم NaHS در مقايسه با گروه HFD به تنهايي كاهش پيدا كرد. نتيجه گيري: نتايج حاصل از تست بارنز نشان داد كه HFD اثر معني‌داري بر مرحله اكتساب تست بارنز ندارد اما موجب اختلال در بازيابي حافظه مي شود. علاوه بر اين، تجويز ‌NaHS اختلال حافظه ناشي از مصرف HFD را معكوس مي كند. در حيوانات كنترل، تجويز دوز 5 ميلي گرم NaHS تعداد خطاها در روز تست را افزايش داد، كه ممكن است نشان دهنده وجود اختلال حافظه باشد.