اثرات سينرژيستي نورومدين S با دوپامين و نورآدرنالين بر اخذ غذا در جوجه هاي 5 روزه

زمينه و هدف: دوپامين و نورآدرنالين نقش مهمي در كنترل اخذ غذا دارند. از طرفي نورومدين S اخذ غذا را اكاهش مي‌ دهد. مطالعه حاضر به ‌منظور بررسي اثرات سينرژيستي دوپامين و نورآدرنالين با نورومدينS  بر اخذ غذا در جوجه هاي پنج روزه صورت گرفت. روش‌كار: تعداد 132 جوجه‌ 5 روزه بطور تصادفي در سه گروه آزمايشي تقسيم شدند. هر آزمايش شامل يك گروه كنترل و 3 گروه تيمار بود (11 جوجه در هر گروه). پرندگان پس از 3 ساعت محروميت از غذا ‎با تزريق داخل مغزي بطني‏ ‎محلول كنترل و ‏محلول دارويي را دريافت كردند. در آزمايش اول، محلول كنترل، نورومدين S (0.25 نانومول ، ال- دوپا (125 نانومول) و نورومدين S + ال- دوپا تزريق شد. در آزمايش دوم محلول كنترل، نورومدينS (0.25 نانومول)، دوپامين (۱۰ نانومول) و نورومدين S + دوپامين تزريق شد.‏ در آزمايش سوم محلول كنترل، نورومدين S (0.25 نانومول)، نورآدرنالين 37.5 نانومول و نورومدين S + نورآدرنالين تزريق شد. يافته‌ ها: با وجود اينكه تزريق نورومدين S با دوز 0.25 (دوز تحت اثر)، ال دوپا با دوز 125 (دوز تحت اثر)، دوپامين با دوز ۱۰ (دوز تحت اثر)  و نورآدرنالين با دوز 37.5 (دوز تحت اثر) به صورت مجزا تاثيري بر اخذ غذا نداشت (0.05 p )، تزريق نورومدين S همراه با ال دوپا و يا دوپامين و يا نورآدرنالين موجب كاهش اخذ غذا شد (0.05 p). نتيجه گيري: با توجه به نتايج، احتمالا يك اثر سينرژيستي بين نورومدين S با دوپامين و نورآدرنالين در كنترل اخذ غذا وجود دارد.