بررسي بيان گيرنده‌هاي ADGRL4 و ADGRF5 در سلول‌هاي اندوتليال در پاسخ به‌ هايپرگليسمي و داروي آتورواستاتين

زمينه و هدف: لايه اندوتليوم در حفظ هموستاز عروقي نقش مهمي دارد. فعال شدن و اختلال عملكرد سلول‌هاي اندوتليال از اولين تغييرات قابل تشخيص در آتروسكلروز به عنوان يكي از عوارض ماكروواسكولار ديابت مي‌باشد. در اين بررسي با توجه عملكرد فيزيولوژيكي گيرنده‌هاي جفت‌شده با جي پروتئين در سيستم عروقي، تغييرات بيان ژن دو گيرنده ADGRF5,ADGRL4 در شرايط‌ هايپرگليسمي و استفاده از داروي آتورواستاتين مورد بررسي قرار گرفت. روش‌كار: سلول‌هاي اندوتليال از شرايط نرمال به محيط‌ هايپرگليسمي منتقل شدند و به مدت 24، 48 و 72 ساعت در اين شرايط نگهداري شدند. در شرايط ‌هايپرگليسمي سلول‌ها به مدت 24 ساعت تحت تيمار با داروي آتورواستاتين (5 و 10‌ ميكرومولار) قرار گرفتند. بيان ژن‌هاي هدف در شرايط‌ هايپرگليسمي و تحت تيمار آتورواستاتين اندازه گيري شد. تست خراش‌سلولي در حضور داروي آتورواستاتين انجام شد. يافته‌ ها: بيان ژن گيرنده‌هاي ADGRF5,ADGRL4 در محيط ‌هايپرگليسمي در زمان‌هاي 24، 48 و 72 ساعت به طور معني‌دار p ≤0.01  كاهش نشان داد. كاهش سطح حدود 7 تا 9/5 برابري و حدود 7 تا 28 برابري به ترتيب براي ژن‌هاي مذكور مشاهده شد. تيمار با داروي آتورواستاتين در شرايط ‌هايپرگليسمي افزايش معني‌دار بيان ژن‌ها را p ≤0.01  به دنبال داشت. ليگاندهاي VEGFA, DLL4 كاهش شديد بيان نسبت به شرايط‌ هايپرگليسمي نشان دادند. افزايش توان حركت سلولي و تغييرات ظاهري سلول‌ها در زمان استفاده از آتورواستاتين مشاهده شد. نتيجه‌ گيري: تغييرات بيان گيرنده‌هاي ADGRF5,ADGRL4در شرايط‌‌ هايپرگليسمي مي‌تواند نقش اين گيرنده‌ها را در روند رگ‌زايي در اختلالات عروقي مورد توجه قرار دهد، كه براي مطالعات آينده مرتبط با اختلالات عروقي مربوط به عوارض ديابت مي تواند مفيد باشد.