تحليل داده‌ها و مدل‌سازي علل تامه تصادفات جاده‌اي در شرايط نامساعد جوي

زمينه و هدف: اين مقاله مدل‌سازي علل ايجابي علل تامه تصادفات جاده‌اي با استفاده از تحليل داده‌هاي گزارش‌هاي پليس راهور است.روش: براي نيل به هدف تحقيق ابتدا از مطالعه متون و تحليل داده‌هاي گزارش‌هاي پليس راهور در محدوده 1399-1390، تصادفاتي كه در يكي از شرايط نامساعد اقليمي يعني، بارندگي، يخ‌بندان، برف و كولاك و مه رخ داده‌اند، استفاده شده است؛ مصاحبه‌هايي نيز با افسران كارشناس تصادفات جاده‌اي در محور تهران قزوين (جاده قديم) (7نفر) و البته تعدادي از رانندگان (كه در اين مسير دچار تصادف جاده‌اي شده‌اند) (10 نفر) انجام شده است؛يافته‌ها: يافته‌هاي نشان دادكه مهم‌ترين علل تامه تصادفات جاده‌اي در محور مورد مطالعه عدم توجه به جلو و تخطي از سرعت مطمئنه بوده‌اند و هم‌چنين 52 درصد تصادفات در شرايط باراني، 45درصد در شرايط مه‌آلودگي، حدود 3درصد در شرايط يخ‌بندان و كمتر از 1درصد در برف و كولاك بوده است. سپس دلايل ايجابي وقوع علل تامه تصادفات از نظر كارشناسان و رانندگان به‌دست آمده است.نتايج: درنهايت دو مدل ذهني از ارتباط علل تصادفات جاده‌اي در شرايط نامساعد جوي ارائه شد و يك مدل پيوندي از نحوه و ميزان ارتباط عوامل با يكديگر ارائه شده است.