شناسايي آسيب‌هاي وارده بر نظام مديريت آموزش كاركنان سازمان‌ها و نهادهاي دولتي (مورد مطالعه: استان خراسان جنوبي)

آسيب‌شناسي سازماني از طريق انتخاب چگونگي مداخله مطلوب و كمك به آمادگي براي تغيير در سازمان، نقش مهمي در نوآوري تغيير سازماني دارد. پژوهش حاضر، باهدف شناسايي آسيب‌هاي وارده بر نظام مديريت آموزش كاركنان سازمان‌ها و نهادهاي دولتي استان خراسان جنوبي بر اساس روش فرايندي انجام شد. اين پژوهش، بر مبناي هدف، در ذيل پژوهش‌هاي كاربردي است كه به روش كيفي انجام‌شده است. مشاركت‌كنندگان اين پژوهش، شامل كليه مديران و متصديان آموزش سازمان‌ها و نهادهاي دولتي استان خراسان جنوبي در سال 1400 بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند 18 نفر به‌عنوان شركت‌كننده انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌هاي پژوهش از روش مصاحبه عميق و نيمه ساختاريافته استفاده شد و فرايند انجام مصاحبه تا اشباع نظري ادامه يافت. اعتبار ابزار اندازه‌گيري با استفاده از روش توافق كدگذاران مورد تأييد واقع شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از رويكرد نظام‌مند و تحليلي اشتراس و كوربين در قالب كدهاي باز، كدهاي محوري و كدهاي انتخابي و نرم‌افزار MAXQDA12 استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه آسيب‌هاي وارده بر پيكره مديريت آموزش كاركنان سازمان‌ها و نهادهاي دولتي را مي‌توان در قالب 28 كد باز، 13 كد محوري (سازماني، شغلي، فردي، مدير محوري، محتوايي، آموزشي، انساني، پرسنلي، قانوني، مالي، كمي گرايي، روش ارزشيابي و بي‌اثر بودن ارزشيابي) و 4 كد انتخابي (نيازسنجي، طراحي، اجرا و ارزشيابي)، طبقه‌بندي كرد. بر اساس نتايج اين پژوهش، نارسائي و مشكلات متعددي در زمينه مديريت آموزش كاركنان بر اساس مدل فرايندي آموزش وجود دارد و بهبود فرايند آموزش كاركنان، مستلزم كاربست يك نگاه سيستمي است. همچنين؛ ما نياز به آموزش پيشگامانه داريم و بايد فرهنگ آموزش خود را با انتظارات قرن بيست و يكم، بهتر هماهنگ كنيم و اين موضوع، مستلزم ساختاربخشي مجدد مشوق‌ها مي‌باشد، به‌گونه‌اي كه آنچه براي كاركنان مفيد شناخته مي‌شود در فرايند آموزش مورد توجه قرار گيرد.