تأثير نوع و غلظت حلال بر ميزان استخراج تركيبات فنلي و سنجش فعاليت آنتي‌اكسيداني برگ سياه وليك (Crataegus elbursensis L.) جمع‌آوري شده از استان گلستان

به منظور بررسي اثر نوع و غلظت حلال بر ميزان استخراج تركيبات فنلي و ارزيابي فعاليت آنتي اكسيداني برگ هاي گياه سياه وليك (Crataegus elbursensis L.)، پژوهشي به صورت دو آزمايش مجزا انجام شد. در آزمايش اول اثر نوع حلال (استون، اتانول و متانول) در سه غلظت (50، 80 و 100%) بر محتواي تركيبات فنلي كل استخراج شده از برگ سباه وليك بررسي شد. در آزمايش دوم ظرفيت آنتي اكسيداني عصاره بدست آمده از بهترين حلالي كه بالاترين ميزان استخراج تركيبات فنلي را داشت (متانول 80%) به دو روش ارزيابي آنتي اكسيداني كل و ظرفيت احياي آهن بررسي شد. نتايج حاصل از اين آزمايشات نشان داد هر سه حلال استون، اتانول و متانول در حالت مخلوط با آب نسبت به حالت خالص توانايي بيشتري جهت استخراج تركيبات فنلي دارند. بيشترين ميزان تركيبات فنلي كل ( mg GAE/ g DW118) در غلظت 80 درصد كليه حلال ها، به ويژه در متانول 80 درصد حاصل شد. نتايج بررسي فعاليت آنتي‌اكسيداني نشان داد با افزايش غلظت عصاره تا 500 ميكروگرم در ميلي ليتر، فعاليت آنتي اكسيداني كل (0.8 ميلي‌گرم بر ميلي‌ليتر) افزايش يافت. بررسي ظرفيت احياكنندگي آهن حاكي از آن است كه با افزايش غلظت عصاره تا 800 ميكرو گرم در ميلي ليتر، ميزان جذب محلول هاي حاوي عصاره به طور قابل ملاحظه اي افزايش يافت. بنابراين با توجه به نتايج حاصل از اين تحقيق، برگ هاي اين گياه مي توانند به عنوان منبع فنل و آنتي اكسيدان در صنايع مختلف استفاده شوند.