بررسي ميزان سطح هموگلوبين مادران باردار، تعيين cut off point هموگلوبين و ارتباط با زايمان زودرس و وزن كم نوزاد در هنگام تولد

مقدمه: كم‌خوني، خطر پيامدهاي زيان‌بار بارداري از جمله زايمان زودرس و وزن كم هنگام تولد را افزايش مي‌دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط بين شدت آنمي با زايمان زودرس و وزن كم نوزاد هنگام تولد و سطحي از هموگلوبين كه باعث بروز اين پيامدها مي‌شود، انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مقطعي در سال 99-۱۳۹۸ بر روي ۷۳۷ زن باردار مراجعه كننده به بيمارستان آيت‌الله روحاني بابل كه تحت زايمان قرار گرفتند، انجام شد. اطلاعات دموگرافيك، ميزان هموگلوبين مادران، سن بارداري، نوع زايمان، وزن، قد، دور سر و آپگار نوزاد هنگام تولد در چك‌ليست ثبت گرديد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 25) و آزمون‌هاي تك‌متغيره آنووا، تي‌تست، كاي دو و ضريب همبستگي انجام شد.يافته ها: شيوع آنمي در مادران باردار 24/15% برآورد گرديد. با اختلاف معني‌دار، سن بارداري، وزن، قد، دور سر و آپگار نوزاد در گروه آنميك كمتر بود (0/001 p). با تقسيم مادران به دو گروه ترم و پره‌ترم، اختلاف معني‌داري در ميزان هموگلوبين آن‌ها وجود نداشت (0/11=p)؛ اما با تقسيم مادران پره‌ترم به دو گروه پره‌ترم زودهنگام و ديرهنگام، هموگلوبين در مادران پره‌ترم زودهنگام پايين‌تر گزارش شد (0/004=p). مشخص شد كه هموگلوبين كمتر از 11/7 گرم بر دسي‌ليتر در مادر باردار، باعث افزايش خطر زايمان پره‌ترم زودهنگام (كمتر از ۳۴ هفته) و وزن كمتر از ۲۵۰۰ گرم در هنگام تولد مي‌شود.نتيجه گيري: به‌نظر مي‌رسد با وجود رساندن هموگلوبين به ميزان حداقل نرمال، هنوز هم احتمال بروز پيامدهاي نامطلوب نوزادي به ميزان قابل‌توجهي وجود دارد، لذا بايد سعي شود كه ميزان هموگلوبين بالاتر از حداقل نرمال نگه ‌داشته شود.