بررسي تأثير داروهاي گياهي بر درمان گرگرفتگي در زنان يائسه: يك مطالعه مروري نظاممند و متاآناليز

مقدمه: علائم وازوموتور دوران يائسگي به‍‌ طور ميانگين در 75% زنان رخ مي‌دهد. گرگرفتگي شايع‌ترين اين علائم است. درمان‌هاي هورموني، مؤثرترين روش درماني براي درمان اين علائم مي‌باشند كه با توجه به خطرات شناخته شده هورمون درماني، بسياري از پژوهشگران به بررسي تأثير داروهاي گياهي براي بهبود علا‌ئم وازوموتور به‌ويژه گرگرفتگي پرداخته‌اند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي مطالعات كارآزمايي باليني انجام شده بر روي اثر‌بخشي انواع داروهاي گياهي بر گرگرفتگي انجام شد. روش‌كار: در اين مطالعه جهت يافتن مقالات مرتبط، جستجو در پايگاه‌هاي Google scholar، Scopus، PubMed، web of science، science direct و پايگاه‌هاي داده‌هاي ملي همچون بانك اطلاعات نشريات كشور (MagIran)، پايگاه اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي كشور (SID)، پژوهشگاه علوم و فناوري اطلاعات ايران (IranDoc) و سامانه دانش گستر بركت (IranMedex) از ابتداي ژانويه 2005 تا ژانويه 2020 انجام شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار STATA (نسخه 12.2) و با استفاده از روش متاآناليز، مدل اثرات تصادفي با هم تركيب شدند. يافته ها: در مطالعه حاضر 11 كارآزمايي باليني با توجه به معيارهاي ورود به متاآناليز وارد شدند. در گروه گياهان دارويي ميانگين كاهش تعداد گرگرفتگي به‌ميزان 2.41 دفعه (1.56- تا 3.27- :CI 95%) كمتر از گروه كنترل بود كه اين ميزان كاهش از نظر آماري معني‌‌‌دار بود (0.05 p). علاوه بر اين در گروه گياهان دارويي، شدت گرگرفتگي به‌ميزان 20.28 درجه (71.70- تا 22.87- :CI 95%) نسبت به گروه كنترل كمتر بود و اين تفاوت از نظر آماري معنادار بود (0.05 p). نتيجه گيري: گياهان دارويي حاوي فيتواستروژن‌ها، تأثيرات خوبي بر كاهش تعداد دفعات و شدت گرگرفتگي زنان يائسه دارند و مي‌توانند درمان مناسبي براي درمان گرگرفتگي زنان يائسه باشند.