بررسي ارتباط سطوح مختلف شاخص ميزان شكستگي DNA (DFI) بر نتايج آناليز اسپرم قبل و بعد از عمل واريكوسلكتومي در بيماران نابارور

مقدمه: مطالعات نشان داده‌اند كه آناليز اسپرم رايج، وضعيت باروري را به‌صورت كامل مشخص نمي‌كند. 15% مردان نابارور، بررسي باليني و آزمايشگاهي طبيعي دارند. شاخص تكه‌تكه شدن DNA (DFI) ميزان آسيب به DNA را مشخص مي‌كند. 20% مرداني كه علت ناباروري با علت نامشخص دارند، سطح DFI نسبت به حالت طبيعي، بالاتر مي‌باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي كارايي باليني DFI به‌عنوان يك نشانگر پيش‌بيني كننده نتايج عمل واريكوسل انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مشاهده اي طولي در سال 1400-۱۳۹۹ بر روي 60 نفر از بيماراني كه به‌دليل ناباروري در بيمارستان امام رضا (ع) شهر مشهد تحت عمل واريكوسل قرار گرفته بودند، انجام شد. بيماران بر اساس سطح DFI (كمتر از 15%، 30-15% و بيشتر از 30%) به‌ترتيب به سه گروه با باروري عالي، متوسط و ضعيف تقسيم شدند، سپس آناليز مني قبل و بعد از عمل انجام گرديد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 24) و آزمون هاي تي جفتي، ويلكاكسون و آناليز واريانس انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معنادار در نظر گرفته شد.يافته ها: ميانگين DFI در گروه هاي باروري عالي 2.92±10.83، متوسط 6.05±21.10 و ضعيف 10.73±46.56 بود. آناليز اسپرم بيماران با باروري متوسط و ضعيف در هر سه حيطه تعداد، تحرك و شكل به شكل معني‌داري بهبود يافت. به‌طور متوسط تعداد 16.91±8.92 ميليون در سي‌سي، تحرك 19.73±13.93 درصد و شكل اسپرم‌‌‌ها 3.57±3.17 درصد پس از عمل، بهبود يافت.نتيجه گيري: هرچقدر ميزان DFI قبل از عمل بيشتر باشد، عمل واريكوسل باعث بهبود بيشتري در فاكتورهاي آناليز اسپرم مي گردد. در واقع مي‌توان اين‌گونه برداشت كرد كه DFI مي تواند اثر پيشگويي كننده بر نتايج عمل واريكوسل داشته باشد. به‌عبارتي، مقادير بالاي DFI مي‌تواند به‌صورت بالقوه، يك انديكاسيون عمل واريكوسل قلمداد شود.