بررسي اثربخشي تزريق خارج آمنيوني دگزامتازون در آماده‌سازي سرويكس براي القاي زايمان؛ يك كارآزمايي باليني تصادفي‌سازي شده

مقدمه: براي آماده‌سازي سرويكس جهت القاي زايمان، روش هاي مكانيكي و دارويي وجود دارد كه استفاده از تركيب اين روش‌ها، نتايج بهتري داشته است. مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير تزريق خارج آمنيوني دگزامتازون بر آماده‌سازي سرويكس و بهبود نمره بيشاپ، اثر آن بر روند زايمان و عوارض مادري و نوزادي انجام شد.روش‌كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي‌سازي شده طي سال هاي 99-1398 بر روي 60 مادر باردار ترم با سرويكس نامناسب كه كانديد ختم بارداري بودند، در زايشگاه بيمارستان اميرالمومنين سمنان انجام شد. افراد به‌طور تصادفي به گروه مداخله (تزريق خارج آمنيوني دگزامتازون از طريق سوند داخل سرويكس) و شاهد (تزريق خارج آمنيوني نرمال سالين) تقسيم شدند. هر دو گروه تحت القاي زايمان قرار گرفتند و اطلاعات روند زايمان شامل مدت زمان فاز نهفته و فعال، مدت زمان خروج سوند، نمره بيشاپ پس از خروج سوند، ميزان زايمان سزارين و آپگار دقيقه اول و پنجم نوزادان، در چك‌ليست وارد شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS (نسخه 23) و آزمون هاي تي تست، يو من‌ويتني و كاي اسكوئر انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني دار در نظر گرفته شد.يافته ها: پس از انجام مداخله، نمره بيشاپ اوليه و نمره بيشاپ بعد از خارج شدن سوند بين دو گروه تفاوت معني داري داشت (0.028=p)، اما مدت زمان خروج سوند (0.45=p)، ميانگين مدت شروع اينداكشن تا زايمان (0.14=p)، مدت فاز فعال (0.84=p) و نهفته (0.83=p)، نمره آپگار دقايق اول و پنجم (0.19=p) و ميزان سزارين (0.76=p) بين دو گروه تفاوت معني داري نداشت.نتيجه گيري: تزريق خارج آمنيوني دگزامتازون، باعث بهبود و پيشرفت بيشتر نمره بيشاپ نسبت به گروه كنترل شد و آماده‌سازي سرويكس براي القاي زايمان را تسهيل نمود.