بررسي تأثير مصرف شربت دبس (حاوي شيره انگور، زعفران و ليموعماني) بر الگوي شيردهي مادران زايمان كرده نخست‌زا: يك كارآزمايي باليني تصادفي شده

مقدمه: سلامت و توانمندي جسمي و رواني مادر، از عوامل كليدي در فرآيند تغديه با شير مادر است. در طب سنتي، شيره انگور را دبس يا دوشاب مي نامند. همچنين از تشابه خواص آن با شير مادر گفته شده است. شربت دبس متشكل از آب انگور تغليظ شده، ليموعماني و زعفران، در طب ايراني منبع تقويت مادر بعد از زايمان است. مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير شربت دبس بر الگوي شيردهي در سه ماه اول بعد از زايمان انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي سه‌سوكور در سال 1400-1399 بر روي 92 مادر زايمان كرده در بيمارستان‌هاي حافظ و شوشتري شيراز انجام شد. در گروه مداخله، شربت دبس تا 6 هفته و در گروه كنترل دارونما دريافت شد. داده ها با پرسشنامه هاي مشخصات دموگرافيك و مامايي و پرسشنامه الگوي شيردهي جمع‌آوري شد. الگوي شيردهي در روزهاي اول، دهم، 1 ماه و 3 ماه بعد از زايمان بررسي شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 26) و آزمون هاي تي مستقل، من‌ويتني، كاي دو و دقيق فيشر انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معنادار در نظر گرفته شد.يافته ها: در روز اول تولد، الگوي شيردهي شامل تغذيه انحصاري با شير مادر در دو گروه مداخله (97.82%) و كنترل (95.70%) تفاوت آماري معني‌داري نداشت (0.500=p). الگوي شيردهي انحصاري با شير مادر در روز دهم در دو گروه مداخله (71.7%) و كنترل (32.6%) (0.001=p)، روز سي‌ام در دو گروه مداخله (82.6%) و كنترل (34.8%) (0.001 p) و سه ماهگي در دو گروه مداخله (82.6%) و كنترل (32.6%) (0.001 p) تفاوت معني‌داري نشان داد.نتيجه گيري: مصرف شربت شيره انگور، زعفران و ليموعماني (دبس) توسط مادر بر الگوي شيردهي در روز سوم، روز دهم، روز سي‌ام و 3 ماهگي مؤثر بوده و شيردهي مادر را ارتقاء مي‌بخشد.