مرور نظام‌مند و فراتحليل شبكه‌اي فرم‌هاي مختلف فنيل‌افرين در پيشگيري از افت فشارخون ناشي از اكسي‌توسين در سزارين

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف مقايسه ايمني و كارايي فرم هاي مختلف مورد استفاده فنيل افرين براي پيشگيري از افت فشارخون ناشي از اكسي توسين در سزارين با بيهوشي نخاعي انجام شد.روش‌كار: در اين مطالعه مرور سيستماتيك و متاآناليز شبكه‌اي، پايگاه‌هاي اطلاعاتي PubMed، EMBASE، (CENTRAL)Cochrane Central Register of Controlled Trials ، Web of Science، ClinicalTrials.gov و Scopus و پايگاه هاي فارسي زبان SID و elmnet، با كلمات كليدي فنيل‌افرين، سزارين، افت فشارخون و اكسي توسين و مترادف انگليسي آنها جستجو شدند. وقوع افت فشارخون در گروه هاي مختلف مطالعات كارآزمايي باليني به‌عنوان اندازه اثر در نظر گرفته شد. ايمني و كارايي بازوهاي مطالعات بر اساس فرم هاي مختلف دارويي فنيل افرين با تكنيك هاي مرور فراتحليل شبكه اي بررسي شد.يافته ها: تعداد 6 مداخله شامل بلوس دوز پايين (50 ميكروگرم) و يا دوز بالا (75 يا 100 ميكروگرم)، تزريق عضلاني 1، 2 و 3 ميلي‌گرم دارو و عدم تزريق فنيل افرين (تزريق نرمال سالين) در مجموع 4 مطالعه با تعداد كل 9 مقايسه زوجي با داده هاي مستقيم دردسترس بود. 6 مقايسه غيرواقعي (غيرمستقيم) با پيش‌بيني بر اساس مدل Baysesian سنتز شد. بر اساس مدل اثر تصادفي، تزريق بلوس 75 ميكروگرمي به‌صورت معني‌داري با نسبت ريسك 0.07 (0.48-0.01:CI 95%) برابر كمتر از بلوس دوز پايين (50 ميكروگرمي) با وقوع افت فشارخون همراه بود. ريسك وقوع افت فشارخون در گروه با تزريق بلوس دوز بالاي فنيل افرين (75 يا 100 ميكروگرمي) 0.04 برابر(95% CI 0.01 - 0.31) گروه با تزريق نرمال سالين بود. ساير مقايسه ها تفاوت معني‌داري نداشت.نتيجه گيري: تزريق بلوس با دوز بالاي فنيل افرين با كمترين شانس افت فشارخون همراه است؛ در حالي كه ساير روش هاي تجويز دارو تفاوتي با هم ندارند. سنتز مطالعات فرضي بر اساس آمار هاي Baysesian به محققين كمك مي كند نتايج كارآزمايي هاي باليني انجام نشده را پيش‌بيني كنند.