تبيين جامعه شناختي عوامل مؤثر بر بازيافت زباله با استفاده از نظريه ي رفتار برنامه‌ريزي شده (مورد مطالعه: شهروندان شهر آبادان در سال 1400 ه.ش.)

توليد فزاينده ي زباله هاي شهري، يكي از معضلات مهم شهرها در سراسر دنيا است. يك راهكار مؤثر در اين زمينه، بهبود رفتارهاي زيست محيطي شهروندان مانند بازيافت زباله است. اين پژوهش در چارچوب نظريه ي رفتار برنامه ريزي شده، به بررسي وضعيت بازيافت زباله و عوامل مؤثر بر آن در شهر آبادان پرداخته است. اين تحقيق از نوع پيمايش است كه طي آن 395 نفر از شهروندان آباداني بالاي 15 سال به روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. ابزار تحقيق براي سنجش بازيافت زباله، پرسشنامه محقق‌ساخت بودند و براي سنجش نگرش زيست‌محيطي از مقياس نگرش هاي نوين زيست‌محيطي دانلوپ و همكاران (2002) استفاده گرديد. بر اساس يافته هاي تحقيق، رابطه ي بين نگرش هاي زيست محيطي و هنجارهاي ذهني با بازيافت زباله، مثبت و معنا دار است. هم چنين كنترل رفتار ادراك شده در بُعد دروني رابطه مثبت و معناداري با بازيافت زباله دارد اما در بُعد بيروني، اين رابطه منفي و معنادار است. ميانگين بازيافت زباله در ميان گروه هاي مختلف تحصيلي داراي تفاوت معناداري است ولي ميانگين بازيافت زباله در بين مردان و زنان و نيز افراد مجرد و متأهل، داراي تفاوت معنا داري نيست. نتايج حاصل از تحليل رگرسيون چند متغيره نيز نشان داد متغيرهاي وارد شده در تحقيق مي‌توانند 0.28 از واريانس متغير وابسته را تبيين كنند كه در اين ميان، نگرش هاي زيست محيطي بيشترين سهم را داشته است.