تجربه زيسته زنان از چالش‌هاي مادري در فضاي شهري

امروزه تحولات اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي، زمينه‌ساز افزايش حضور زنان در فضاي شهري شده است؛ اما برخي نيازهاي زنان، به‌ويژه در نقش مادري، در طراحي‌هاي شهري موردتوجه قرار نگرفته و حضور آنان در فضاي شهري را با دشواري هايي مواجه ساخته است. پژوهش حاضر به مطالعۀ چالش هاي مادري در فضاي شهري با روش كيفي پرداخته است. جامعۀ هدف پژوهش شامل مادران ساكن شهر تهران بوده است كه پانزده نفر از آنان با استفاده از نمونه گيري هدفمند و بر اساس ملاك رسيدن به اشباع داده ها انتخاب شده اند. داده ها از طريق مصاحبه گردآوري و با استفاده از روش تحليل محتواي كيفي تحليل شده است. در مجموع مادران تجربه رضايت بخشي از حضور در فضاي شهري ندارند و با چالش‌هايي مواجهند كه شامل پنج مقولۀ اصلي «عدم تناسب فراواني امكانات فضاي شهري با جمعيت»، «عدم تناسب طراحي امكانات و فضاهاي شهري با نيازهاي مادر و كودك»، «هزينه‌بر بودن استفاده از امكانات فضاي شهري»، «آلودگي هاي فضاي شهري» و «احساس نگراني از حضور در شهر» است. در پايان نيز راهكارهايي براي رفع چالش ها پيشنهاد شده است.