بررسي رخساره و محيط رسوبي سازند شهبازان در حوضۀ لرستان

سازند شهبازان با سن ائوسن مياني تا پسين بعد از فاز كوهزايي پيرنه، به‌‌دنبال پيشروي آب دريا در زيرپهنۀ لرستان و حوضۀ زاگرس چين‎‍خورده، نهشته شده است. ليتولوژي اين سازند از دولوميت و آهك‌هاي دولوميتي با رنگ هوازدۀ سفيد تا قهوه‌اي ضخيم‎‍لايه، متخلخل و دانه‌شكري تشكيل شده است. برش دارابي 289 متر، برش ماله‎‍كوه 269 متر، برش لنگر 309.7 متر و برش چناره 294 متر ستبرا دارند. در برش‎‍هاي دارابي، ماله‎‍كوه و لنگر مرز زيرين سازند شهبازان به‌صورت ناپيوسته بر توالي آواري سازند كشكان و با ناپيوستگي هم‎‍شيب در زير سازند آسماري قرار دارد و تنها در برش چناره، مرز زيرين به‌صورت هم‌شيب بر سازند پاپده و با ناپيوستگي هم‎‍شيب در زير سازند آسماري قرار دارد. براساس مطالعات رسوب‎‍شناسي در تاقديس چناره، تاقديس لنگر، تاقديس پشت ‎‍جنگل (برش دارابي) و تاقديس ماله‎‍كوه، 12 ريزرخساره شناسايي شد كه در پنج محيط رسوبي (كمربند رخساره‎‍اي) شامل درياي باز A، سد B، لاگون C، محيط پهنۀ جزرومدي D و بالاي جزرومدي F نهشته شده‎‍اند. انتشار روزن‎‍بران كف‎‍زي ائوسن سازند شهبازان، نشان مي‎‍دهد كه نهشته‎‍هاي كربناتۀ اين سازند در شرايط گرمسيري تا نيمه‎‍‎‍گرمسيري و نوراني انباشته شده‎‍اند. حضور گستردۀ روزن‎‍بران كف‎‍زي بزرگ˓ جلبك‎‍هاي قرمز˓ خارپوست و حضورنداشتن مرجان‌هاي هرماتيپيك و جلبك‎‍هاي سبز، نشان‎‍دهندۀ رخسارۀ فورآلگال و هترو‎‍تروف است. اين محيط‎‍ها بخشي از يك پلاتفرم كربناتۀ نوع رمپ با شيب يكنواخت در قسمت‎‍هاي رمپ داخلي و مياني‌اند.