جذب مالاشيت‌‌گرين از محلول‌هاي آبي توسط نانوكامپوزيت گرافن مغناطيسي

حضور تركيب‌هاي شيميايي در محيط‌زيست، تهديدي جدي براي سلامتي انسان و ساير زيستمندان تلقي مي شود؛ يكي از اين تركيبات مالاشيت‌گرين است كه ورود آن به منابع آبي سبب مشكلاتي براي بشر و بهداشت عمومي مي‌شود. استفاده از نانو جاذب ها روشي نوين و كارآمد جهت حذف آلاينده‌‌ها از محيط هاي آبي است. امروزه از گرافن به‌دليل دارا بودن خواص منحصر به‌فردي نظير سطح بالا در حذف آلاينده‌ها، استفاده مي شود. در اين مطالعه گرافن از پسماند كاه برنج كه به‌عنوان يك ماده‌ دورريز محسوب مي گردد تهيه شده و سپس به روش حلال گرمايي مغناطيسي گرديد. آناليزهاي SEM،BET،Raman  وFTIR  به‌‌‌منظور تشخيص و بررسي ويژگي هاي نانوكامپوزيت سنتز شده صورت پذيرفت. سپس اين نانوكامپوزيت براي حذف مالاشيت‌گرين از محلول هاي آبي در سيستم ناپيوسته مورد مطالعه قرار گرفت. عوامل مؤثر بر ميزان جذب مانند pH، مقدار جاذب، زمان تماس، غلظت اوليه مالاشيت‌گرين و اثر دما مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد بيشترين ظرفيت جذب تعادلي براي مالاشيت‌گرين 993/33 ميلي‌گرم بر گرم است. و مدل هم‌دماي تعادلي لانگموير با ضريب همبستگي 0/9947 مطابقت خوبي با داده هاي تجربي نشان دادند و مطالعات سينتيك بيانگر مطابقت مدل شبه مرتبه‌ دوم براي جاذب مورد بررسي بود. همچنين مطالعات ترموديناميك جذب نشان دادند كه جذب مالاشيت‌گرين توسط نانوكامپوزيت G/Fe3O4 به‌صورت گرماگير است. بازيابي جاذب سنتزشده طي پنج چرخه‌ متوالي جذب واجذب توسط حلال متانول انجام شد. بر اساس نتايج حاصل از نانوكامپوزيت سنتز شده در مطالعه‌ حاضر از ظرفيت جذب بسيار بالايي براي جذب مالاشيت‌گرين برخوردار بوده و قابليت بازيابي و استفاده‌ مجدد اين جاذب و بكارگيري آن را در سيستم تصفيه‌ پساب از نظر اقتصادي توجيه پذير مي نمايد.