پيش‌‌بيني زوال روسازي جاده جنگلي در دوره زماني توقف بهره برداري چوبي در جنگل‌هاي كوهستاني شمال كشور

عدم تخصيص بودجه كافي پس از اجراي قانون استراحت جنگل‌ها، مرمت و نگهداري جاده‌هاي جنگلي طرح هاي جنگلداري را مختل و موجب زوال آنها گرديده است. هدف اين مطالعه، پيش‌بيني زوال جاده جنگلي در دوره 10 ساله اجراي قانون استراحت جنگل با استفاده از مدل زنجيره ماركوف پنهان و ارزيابي تأثير آن بر ‌‌هزينه مرمت و نگهداري جاده مي باشد. در‌‌ اين پژوهش، طول 11/6 كيلومتر از شبكه جاده جنگلي سري 3 آغوزچال نوشهر انتخاب شد. همچنين با توجه به اطلاعات وضعيت جاده و با استفاده از شاخص‌هاي روسازي PCI و FRPCI در دوره زماني متوالي 3 ساله (1399 1396) بررسي و روند زوال جاده توسط مدل زنجيره ماركوف پنهان در دوره 10 ساله پيش بيني شد. نتايج تحقيق نشان داد، سرعت تغيير وضعيت روند زوال جاده از شرايط عالي به خوب سريعتر از تغيير از مرحله متوسط به ضعيف مي باشد. از بين قطعات مورد بررسي، حدود 60% درصد تعداد قطعات جاده به‌صورت گسيخته و كمترين تعداد، قطعات با وضعيت عالي مي‌باشند. پيش‌بيني مي‌شود با ‌توجه به اجراي طرح تنفس و عدم تخصيص بودجه در طي يك‌دوره 10 ساله، جاده با يك شيب تند نزولي به زوال كامل برسد. نتايج اين تحقيق، ضرورت تسريع در تخصيص بودجه جهت مرمت و نگهداري جاده موجود را تأكيد مي كند و همچنين مدل پيش‌بيني عملكرد زنجيره ماركوف با خطاي مربع ميانگين ها 0.01، قابليت‌هاي لازم جهت پيش‌بيني دقيق روند واقعي زوال جاده را دارا مي‌باشد. به‌كارگيري ديگر مدل‌هاي پيش‌بيني و ارزيابي در دوره‌هاي زماني بيشتر، نتايج دقيق‌تري بهمراه خواهد داشت.