تأثير مداخله چندبعدي معنوي بر كورتيزول بزاقي، آشفتگي‎هاي روان‌شناختي و ادراك بيماري پس از جراحي باي‎پس عروق

با توجه به اينكه بيماري قلبي يكي از شايع‎ترين بيماري‎هاي مزمن است كه تحت‌تأثير آشفتگي‎هاي هيجاني قرار دارد، تعديل اين هيجان‌ها در بهبودي وضعيت بيمار نقش اساسي دارد، هدف از اين پژوهش بررسي اثر مداخله چندبعدي معنوي بر كورتيزول بزاقي، ادراك بيماري و آشفتگي‎هاي روان‌شناختي بيماران جراحي باي‎پس عروق كرونري بود. مطالعه از نوع نيمه آزمايشي با گروه كنترل و طرح پيش‎آزمون−پس‎آزمون با پيگيري يك ماهه و سه ماهه بود. جامعۀ آماري اين پژوهش بيماراني بودند كه جراحي پيوند عروق كرونر داشتند و به مركز بازتواني بيمارستان قلب تهران مراجعه كردند. سي نفر به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه  قرار گرفتند. ابزار اين پژوهش پرسشنامۀDASS21- كيت كورتيزول بزاقي و ادراك بيماري IPQ−R بود. گروه آزمايش طي ده جلسه 90 دقيقه‎اي در معرض متغير مستقل (مداخله چندبعدي معنوي) قرار گرفت. جهت تحليل داده‎ها از تحليل كوواريانس چندمتغيري و نرم‌افزار SPSS استفاده شد. يافته‎ها نشان مي‎دهد كه بين ميانگين مقياس‎هاي پيش‎آزمون، پس‎آزمون و پيگيري، ادراك بيماري(F=211/168، 0.001 p)، كورتيزول بزاقي (F=89/436، 0.001 p)، استرس ( F=251/196،0.001 p)، اضطراب (F=209/896، 0.001 p) و افسردگي (F=143/042، 0.001 p) تفاوت معنا‎داري بين گروه آزمايش و گروه كنترل وجود دارد؛ بنابراين با توجه به نتايج پژوهش مي‎توان ادعا كرد كه مداخله چندبعدي معنوي بر كورتيزول بزاقي، ادراك بيماري و آشفتگي‎هاي روان‌شناختي بيماران مؤثر بوده است.