تحليل جامعه شناختي حكايت «كبوتر مطوّقه» از كليله و دمنه (براساس نظريۀ «كنش جمعي»)

نظريۀ «بسيج جمعي» تيلي، انقلاب و جنبش هاي راديكال را گونه هايي از بسيج توده اي مي داند كه به دنبال تغيير و تحول هستند. تيلي با طرح اين نظريه، به دنبال كالبدشكافي، شناخت و درك سازوكارهاي دروني حاكم بر اين گونه از جنبش هاي جمعي است. اين نظريه با تعديل و به صورت «كنش جمعي» مي تواند سازوكار دورني حاكم بر اتفاقات غير سياسي را نيز نشان دهد. حكايت «كبوتر مطوّقه»، الگويي برجسته از يك «كنش جمعي» متشكل، عمومي و هدف دار است كه در موقعيتي خاص، توسط دسته اي از كبوتران به رهبري مطوّقه، سازماندهي مي شود. سوال اين است كه آيا مي توان با روش توصيفي تحليلي و كيفي، حكايت كبوتر مطوّقه را به عنوان نمونه اي موفق از يك «كنش جمعي» پذيرفت؟ پيش فرض مقاله اين است كه فراتر از متن حكايت، انگاره ها و الگو هايي فرامتن و نظام يافته مانند اصل هويت و وحدت جمعي، اصل ارزش حيات، اصل سازماندهي، اصل منافع و هزينه ها، اصل انسجام منابع، اصل كنشگري جمعي، اصل رهبري به عنوان كنشگر دانا، اصل گفتگوي اقناعي و مستدّل، اصل فرصت شناسي و تهديد وجود دارد كه باعث شده است، حكايت مذكور كاربست نظريۀ «كنش جمعي» را به گونه اي باورپذير، برتابد تا به اين وسيله ظرفيت هاي تفسيري و توضيحي فرامتن اين حكايت گسترش يابد.