نقش رهبري اصيل در شكل گيري انگيزش مختارانه و تعهد عاطفي كاركنان در تغييرات پيچيده سازماني

هدف اين پژوهش، بررسي چگونگي تسهيل پياده سازي تغييرات پيچيده سازماني از طريق نقش رهبري اصيل مي باشد. اين تحقيق از مباحث نظري «رهبري اصيل» و «نظريه خودتعيين گري» براي تبيين تسهيل پياده سازي اين تغييرات و افزايش تعهد كاركنان به آن ها بهره گرفته است. در تغييرات پيچيده، الزاما طرحي كامل و از قبل تهيه شده اي وجود ندارد. همچنين، پيشرفت تغييرات الزاما فرايندي خطي و مستمر نيست و در اين مسير شكست‌ها و يادگيري‌هاي مختلفي مي‌تواند پيش بيايد. لذا، تعهد به تغيير تا آخرين مراحل اين نوع تغييرات ضروري است. با توجه به مدل نظري اين تحقيق، انتظار مي رود رهبري اصيل از طريق ساز و كارهائي،‌ بر «تعهد عاطفي» كاركنان در اين نوع تغييرات تاثير بگذارد. در تحقيقي پيمايشي، با استفاده از نمونه اي 269 نفره از كاركنان سازمانِي كه در حال پياده سازي تغييري پيچيده بود، داده ها جمع آوري شدند. سپس، تحليل عاملي اكتشافي و رگرسيون چندگانه مورد استفاده قرار گرفتند. بر اساس نتايج، سه مورد از پنج فرضيه تحقيق پشتيباني شدند. وجود رابطه بين «رهبري اصيل براي تغيير» با «جو حامي اختيار» براي كاركنان پشتيباني شد. همچنين «جو حامي اختيار» نيز  داراي رابطه با «انگيزش مختارانه براي تغيير» در كاركنان بود. در نهايت رابطه انگيزش مختارانه براي تغيير نيز با «تعهد عاطفي به تغيير» پشتيباني شد. با توجه به استفاده از رويكرد اكتشافي در تحليل آماري، يافته هاي جالب جديدي هم شناسايي شدند كه در مقاله مورد بررسي قرار گرفته اند.