توسعه و اعتباريابي الگوي سياست‌هاي كارآفريني

دولت ها به دنبال تدوين خط مشي ها و يا سياست ها در حوزه هاي گوناگون از جمله كارآفريني هستند، زيرا توسعه كارآفريني بر توسعه اقتصادي و رفاه جامعه تاثير دارد. نوع خط مشي هايي كه براي ارتقا كارآفريني به كار رود، اهميت دارد. بر اين اساس بخش دولتي در كشورهاي مختلف به دنبال درك اين سياست ها هستند. از اين رو هدف اين مقاله، توسعه الگوي سياست هاي كارآفريني و اعتباريابي ساختار عاملي الگوي سياست هاي كارآفريني است. اين پژوهش از منظر مخاطب بنيادي است و از نظر تحليل داده ها  داراي رويكردي كمّي و پيمايشي است. بعد از ارزيابي اوليه سوالات با استفاده از ديدگاه خبرگان و محاسبه ضريب CVR، پرسشنامه از 240 نفر از مديران و كارشناسان مرتبط با حوزه كارآفريني و توسعه شركت هاي دانش بنيان در وزارتخانه هاي كار، تعاون و رفاه اجتماعي؛ صنعت، معدن و تجارت؛ امور اقتصادي و دارايي؛ علوم، تحقيقات و فناوري و سايرسازمان هاي مرتبط گردآوري گرديد. داده ها از طريق نرم‌افزار AMOS24 و SPSS26 تجزيه­و تحليل شد. با استفاده از تحليل عاملي تاييدي، هفت مولفه (قوانين و مقررات، دسترسي به بازار، دسترسي به فناوري، ترويج و فرهنگ سازي، حمايت و پشتيباني غير مالي، كمك مالي و حمايت از گروه هاي هدف) و 37 شاخص شناسايي و تاييد شدند. الگوي مستخرج به عنوان يك ابزار مناسب، براي درك و سنجش خط مشي ها و يا سياست هاي كارآفريني بوده و علاوه بر كاربرد علمي، داراي ارزش عملي و اجرايي نيز مي باشد.