پيشنهاد يك انتولوژي (هستي شناسي) مبتني بر مدل براي مديريت خطر زنجيره تامين

در طي سه دهه اخير زنجيره تأمين صنايع پيشرو دستخوش پيچيدگي فزاينده اي شده اند. به موازات اين پيچيدگي افزايش چشمگيري در پژوهش هاي مرتبط با مديريت خطر زنجيره تأمين صورت گرفته است. وجود يك ساختار هستي شناسي (انتولوژي) مدون يكي از ضروريات توسعه در يك حوزه دانشي مي باشد. اين ساختار در وضعيت ايده ال بايد مبتني بر يك مدل معنايي (سمانتيك) از مفاهيم كليدي آن حوزه دانشي باشد. عليرغم گسترش ادبيات مربوط به مديريت خطر زنجيره تأمين تاكنون اجماع و اتفاق نظري در رابطه با واژگان، مفاهيم و تعاريف مربوط به اين حوزه صورت نگرفته است و هر يك از پژوهشگران از واژگان و تعاريف متفاوت خود براي اشاره به مفاهيم حوزه مديريت خطر استفاده مي كنند. هدف اين مطالعه توسعه مدل مفهومي مديريت خطر زنجيره تأمين و تدوين انتولوژي مبتني بر مدل براي واژگان و مفاهيم اين حوزه مي باشد. در اين مطالعه از روش مرور نظام مند براي دستيابي به مدل مفهومي و انتولوژي مبتني بر مدل در حوزه مديريت خطر زنجيره تأمين استفاده شده است. بر اين اساس، تعداد 60 مقاله مرتبط، به صورت نظام مند تحليل شدند. در نتيجه، چهار چارچوب مفهومي : تاثيرگذاري عوامل خطر بر زنجيره تأمين ، تاب آوري زنجيره تأمين ، خطر شديد يا جدي زنجيره تأمين و مديريت خطر زنجيره تأمين تدوين گرديد و مبتني بر اين چارچوب هاي مفهومي تعاريف تحليلي براي 47  مفهوم مرتبط در قالب يك انتولوژي موضوعي ارايه شد. چارچوب هاي مفهومي و انتولوژي ارايه شده مي تواند بستر مناسبي را براي ارتباط و همكاري پژوهشگران، انتشار نتايج پژوهش ها و اندكس نمودن ادبيات مرتبط به مديريت خطر زنجيره تامين مهيا نمايد.