مستندسازي آموزش سنتي در حرفه زيلوبافي (مطالعه موردي: شهر ميبد)

زيلوبافي از جمله هنرهاي قديمي و ريشه دار در استان يزد و شهرستان ميبد است. مسأله اين پژوهش بررسي آموزش و به عبارت ديگر چگونگي ارتباط بين استاد و شاگرد در اين حرفه است. پرسش بنيادين اين مقاله چگونگي روابط بين استاد و شاگرد و توصيف شكل گيري اين رابطه از زواياي مختلف و پاسخ به سؤالات فرعي‌تر همچون سن و جنسيت شاگردان، نوع رابطه بين استاد و شاگرد، دستمزد اساتيد، مراحل و دوره‌هاي يادگيري، شيوه‌هاي يادگيري و ياددهي، چگونگي انتخاب استاد و معيارهاي آن و ... است. روش تحقيق در اين پژوهش، ميداني و مصاحبه‌اي است. بدين منظور با بيش از ده نفر از افراد شاخص اين حوزه، با ميانگين سني بين پنجاه تا هفتاد سال مصاحبه شد. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه آموزش در اين حرفه به شكل كاملاً شفاهي و به شيوه استاد - شاگردي و سن شروع آموزش در كودكان به طور متوسط بين شش تا هفت سال بود. در اين شيوه، يادگيري داراي مقاطع و مراحلي بود و اين مقاطع بسته به هوش، ذكاوت و پشتكار و علاقه شاگرد متفاوت بود و تغيير مي‌كرد. زنان در بافت زيلو نقش كم رنگ‌تري داشتند و بيشتر، مقدمات بافت زيلو را فراهم مي‌كردند.