بررسي تاثير توسعه منابع انساني سبز بر توليد پايدار در شركت‌هاي توليدي (مورد مطالعه: شهرك صنعتي شيراز)

توسعه منابع انساني سبز رويكردي جديد از طراحي مشاغل است كه بر نوآوري كاركنان استوار است و چنانچه براساس اهداف اقتصادي، اجتماعي و زيست‌محيطي صورت گيرد در نهايت مي‌تواند به توليد پايدار منجر شود. نظر به اهميت و گستردگي موضوع اين پژوهش با هدف بررسي تاثير توسعه منابع انساني سبز بر توليد پايدار در شركت‌هاي توليدي انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف اكتشافي و از نظر روش و بازه زماني گردآوري داده‌ها، يك پژوهش پيمايشي-مقطعي مي‌باشد. جامعه آماري در بخش كيفي شامل 19 نفر از خبرگان حوزه توسعه منابع انساني و مديران فعال شهرك صنعتي شيراز و در بخش كمي شامل كاركنان شهرك صنعتي شيراز مي‌باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 212 نفر برآورد گرديد و نمونه‌گيري با روش تصادفي ساده انجام گرفت. ابزار گردآوري داده‌ها مصاحبه نيمه‌ساختاريافته و پرسشنامه است كه با روش روايي سازه، روايي همگرا و روايي واگرا اعتبارسنجي گرديد. با استفاده از آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي نيز قابليت اعتماد پرسشنامه مطلوب ارزيابي شد. براي اعتبارسنجي الگوي توسعه منابع انساني سبز از روش حداقل مربعات جزئي و نرم‌افزار Smart PLS استفاده شد. براساس نتايج بدست آمده مشخص گرديد، توسعه منابع انساني سبز بر خودكارآمدي سبز، رفتار سبز كاركنان و رفتار شهروندي سبز تاثير مي‌گذارد. رفتار سبز كاركنان به عنوان يك عامل مهم در اين رابطه از رفتار شهروندي سبز و خودكارآمدي نيز تاثير مي‌گيرد و بر توليد پايدار تاثير مي‌گذارد. همچنين توسعه منابع انساني سبز از طريق رفتار شهروندي سبز نيز بر توليد پايدار موثر است.