ارائه مدلي براي توسعه شايستگي هاي مربي گري مديران آموزش مناطق 22 گانه شهرداري تهران

هدف تحقيق حاضر، ارايه مدلي براي توسعه شايستگي هاي مربي گري مديران آموزش مناطق 22 گانه شهرداري تهران مي باشد. اين پژوهش به دليل ماهيت موضوع، از نوع توصيفي و از نوع پيمايشي است. ابزار به كارگرفته شده در اين پژوهش مصاحبه هاي باز و پرسشنامه ساختار يافته مي باشد. به منظور گردآوري اطلاعات، با به كارگيري روش نمونه گيري هدفمند با 30نفر از خبرگان مربي گري كشوري به روش دلفي مصاحبه انجام شد. سپس مدل نهايي با استفاده از پرسشنامه بين 210نفر از مديران و مسئولين آموزش شهرداري تهران توزيع گرديد و با استفاده از معادلات ساختاري در نرم افزار Amos24 و تحليل عاملي تاييد مورد ارزيابي گسترده تر قرار گرفت. براساس نتايج بدست آمده، متغيرهاي شايستگي هاي كنش مربي، شايستگي رفتاري مربي، شايستگي اجرايي مربي و شايستگي پايش كردن مربي به عنوان ابعاد متغير توسعه شايستگي هاي مربي گري در مديران آموزش شهرداري تهران شناسايي گرديدند. ابعاد شايستگي هاي كنش مربي عبارتند از : تجزيه و تحليل فردي و راهبردي، وضع مقاصد راهبردي و توسعه طرحهاي عملياتي. رهبري تحول آفرين، اعتماد، گوش كردن فعال و پرسشگري قدرتمند به عنوان مولفه هاي شايستگي رفتاري مربي، توانمندسازي، توسعه و تشويق وهدايت در انجام وظيفه به عنوان مولفه هاي شايستگي اجرايي مربي، همچنين پايش مثبت، پايش منفي و بازخورد به عنوان مولفه هاي شايستگي پايش كردن مربي به شناخته شدند.