برآورد شوري خاك در محدوده ريشه نيشكر با مديريت‌هاي مختلف آبياري و زهكشي در كشت و صنعت امام خميني با استفاده از مدل SaltMod

نيشكر از جمله گياهاني است كه در ناحيۀ گرم خوزستان، آب مصرفي بسيار بالايي دارد و استفادۀ بهينه از آب براي كشت پايدار نيشكر با اهميت است.  بررسي هاي متعدد دربارۀمصرف آب نيشكرنشان مي دهد كه دربرخي از كشت و صنعت ها، مصرف آب بيش از نياز واقعي نيشكر است.  اين تحقيق به منظور پيش بيني آثار بلند مدت (10 ساله) مديريت هاي مختلف آبياري و زهكشي بر شوري خاك، عمق زهاب، عمق سطح ايستابي، كفايت و راندمان آبياري توسط مدل SaltMod در كشت و صنعت امام خميني اجرا شد.  بدين منظور، چندين حالت مختلف از جمله كاهش عمق آب آبياري، كاربرد عامل كنترل زهكشي، كاهش عمق نصب زهكش زيرزميني و شوري آب آبياري فرض و توسط مدل اجرا شد.  نتايج مدل با استفاده از داده هاي جمع آوري شده در مزرعه واسنجي شد.  براساس پيش بيني مدل، استفاده از عامل كنترل زهكشي (در مدل ضريبي براي كاربرد زهكشي كنترل شده در نظر گرفته شده كه بين صفر تا يك متغير است) بيشتر از 0.25، بدون كاهش در مصرف آب آبياري سبب بالا آمدن سطح ايستابي به محدودۀ ريشه خواهد شد.  اما با كاهش 20 درصد مصرف آب آبياري، كاربرد عامل كنترل زهكشي تا 0.5، هيچگونه محدوديتي در شوري خاك و عمق سطح ايستابي پيش نخواهد آمد.  علاوه بر اين، عمق زهاب از حدود 2.07 متر در فصل آبياري به 1.26 متر كاهش خواهد يافت.  پيش بيني مدل SaltMod نشان مي دهد كه  در زهكش هاي زيرزميني با فاصلۀ 70 متر، افزايش عمق نصب بيش از 1.5 متر فايده اي ندارد و تغييري در كاهش شوري خاك به وجود نخواهد آورد.  در صورت استفاده از آب آبياري با شوري بيشتر  از 1.7 دسي زيمنس بر متر، شوري خاك منطقۀ ريشه از 3 دسي زيمنس بر متر بيشتر خواهد شد.