مدل‌سازي نظري توابع رهدهي و همدوسي

استحكام خمشي و در نتيجه ضخامت كشسان(Te)  سنگ‌كره اغلب با استفاده از روابط آماري موجود بين بي‌هنجاري گراني و توپوگرافي به‌دست مي‌‌آيد. ضخامت كشسان ليتوسفر يكي از پارامتر‌‌هاي مهم در تعيين خواص و ويژگي‌‌هاي زمين‌‌شناختي پوسته و نيز رفتار رئولوژيكي آن است كه مي‌‌توان با استفاده از داده‌‌هاي توپوگرافي و بي‌هنجاري‌‌هاي گراني آن را محاسبه و مورد بررسي قرار داد. در اين پژوهش به مدل‌سازي تئوري دو تابع رهدهي و همدوسي كه توابعي بنيادين در تخمين ضخامت كشسان سنگ‌كره هستند، پرداخته مي‌‌شود. با در نظرگرفتن فرض‌‌هاي اوليه در مورد پارامترهايي همچون ضخامت كشسان صفحه، نرخ بارگذاري و نيز ميزان همبستگي بين دو رژيم بارگذاري سطحي و زير سطحي اعمال‌شده بر صفحه مور مطالعه و با استفاده از روش‌‌هاي طيفي مقدار اين دو تابع را محاسبه و ترسيم كرده و ارتباط آنها با دو تابع رهدهي و همدوسي و نحوه تغييرات آنها را مورد بررسي قرارخواهيم داد. پس از بررسي مدل‌‌هاي تئوري توابع رهدهي و همدوسي به بررسي مقادير مشاهده‌ شده براي اين دو تابع هدف با استفاده از داده‌‌هاي واقعي پرداخته و منخني‌‌هاي حاصل را با مقادير تئوري مقايسه خواهيم كرد. با بررسي مدل‌‌هاي تئوري اين نكته دريافت شد كه بهترين تابع براي تعيين ضخامت كشسان سنگ‌كره، استفاده از تابع همدوسي بوگه مي‌‌باشد. دو تابع رهدهي هواي آزاد و نيز همدوسي هواي آزاد به‌ترتيب به‌دليل وابستگي شديد به پارامتر‌‌هاي مؤثر و نيز همبستگي ناچيز با توپوگرافي منطقه مورد بررسي، گزينه‌‌هاي مناسبي براي تخمين Te نمي‌باشند. همچنين بر اساس نتايج حاصل از اثر تغيير پارامتر‌‌هاي مختلف بر تابع همدوسي اين نكته دريافت شد كه مقدار اوليه وارد شده براي پارامتر نرخ‌بارگذاري، تأثير چنداني بر نتيجه حاصل نخواهد داشت.