پيش‎ بيني بارش ماهانه در ايران بر اساس رويكرد همادي با استفاده از مدل CFSv.2/WRF (مطالعه موردي: دوره اكتبر 2019 تا آوريل 2020)

ارزيابي مهارت مدل‌هاي پيش‌بيني جهاني و مقياس‌كاهي آن براي مناطق و مقياس‌هاي زماني مختلف، نه تنها مي‌تواند به بهبود عملكرد اين مدل‌ها بر اساس استفاده از پارامترهاي مناسب براي مدل يا روش‌هاي مناسب براي پس‌پردازش منجر شود، بلكه سبب افزايش درك ما نسبت به عملكرد مدل‌هاي پيش‌بيني در مناطق و مقياس‌هاي زماني مختلف نيز مي شود. هدف از اين مطالعه پيش‎بيني بارش ماهانه بر اساس يك رويكرد همادي با كاربست مدل جهاني CFSv.2 و مقياس‎كاهي آن با مدل ميان‌مقياس WRF و در نهايت، سنجش كارايي آن براي ايران است. بر اين اساس مدلWRF  با چهار پيكربندي فيزيكي و شش شرايط اوليه مختلف (در مجموع 24 عضو) براي دوره 2020-2000 و بارش اكتبر- آوريل اجرا و درستي‌سنجي هريك از عضوها نيز بر اساس آماره KGE و بارش ماهانه در 145 ايستگاه در كشور انجام شد. براي ايجاد مدل همادي و تركيب نتايج پيش‌بيني هاي حاصل از 24 عضو، از روش ميانگين‎گيري وزني استفاده شد. كارايي كلي مدل همادي با محاسبه سنجه‌هاي آماري RMSE، MBE، ضريب همبستگي پيرسون (PCC) و نش- ساتكليف (NSE) و استخراج برخي از سنجه‎هاي درستي‌سنجي حاصل از يك جدول توافقي 3×3 ارزيابي شد. نتايج نشان داد متوسط سنجه‌هاي‏ NSE، RMSE، MBE و PCC مدل همادي مورد استفاده براي پيش‌بيني بارش در دوره اكتبر- آوريل به‌ترتيب 0.46، 365، 5.7- و 0.67 است كه كارايي پذيرفتني اين مدل همادي را نشان مي‌دهد. البته به تفكيك هر ماه، در ماه‎هاي اكتبر و ژانويه كارايي مدل در پيش‌بيني بارش ماهانه بهتر و در ماه‎هاي آوريل و مارس ضعيف تر بوده است. همچنين كارايي آن در تخمين دسته بارش شامل دسته‎هاي زير‌نرمال، نرمال و بيش از نرمال حدود 52 درصد است. اجراي اين مدل براي پيش‎بيني بارش ماهانه در دوره 2020-2019 در قالب يك نمونه عملياتي نشان مي‌دهد مدل مي تواند به‌خوبي پراكندگي و مناطق تمركز بارش ماهانه را در كشور پيش‎بيني كند.