بررسي تغييرات هورموني ناشي از قرص هاي پيشگيري از بارداري به عنوان عامل خطر سرطان پستان در شهر نجف

مقدمه: سرطان پستان يك بيماري چند عاملي است و هورمون هاي استروئيدي خصوصاً استروژن‌ها و پروژسترون يكي از مهمترين عوامل خطر آن مي باشند. شرايطي مانند بارداري، قاعدگي زودرس، باروري درسنين بالاتر و استفاده از قرص‌هاي پيشگيري از بارداري كه خطر مرتبط با قرار گرفتن در معرض استروژن را افزايش مي دهند خطر ابتلا به سرطان پستان را نيز افزايش مي دهند. هدف از اين مطالعه بررسي تغييرات هورموني ناشي از قرص هاي پيشگيري از  بارداري خوراكي  به عنوان يك عامل خطر سرطان پستان در زنان جوان شهر نجف بود. روش بررسي: مطالعه حاضر به صورت مقطعي و بر روي 75 بيمار مبتلا به سرطان پستان و 25 فرد سالم از دي 1399 تا خرداد 1400 در بيمارستان آموزشي الصدر و مركز سرطان فرات ميانه عراق انجام شد. جهت بررسي ارتباط قرص‌هاي خوراكي پيشگيري از بارداري با سرطان پستان، سطح سرمي استروژن و پروژسترون بررسي شد. بدين منظور پس از كسب رضايت نامه آگاهانه، از همه افراد شركت كننده 5 ميلي ليتر خون وريدي گرفته شد و نمونه‌هاي بدست آمده با تحليلگر Cobas e 411  مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سطح سرمي استروژن در مبتلايان به سرطان پستان با سابقۀ مصرف قرص هاي پيشگيري از بارداري (pg/ml 10.7±159.8) و بدون سابقۀ مصرف (pg/ml 9.45±168.23) به صورت معني داري بالاتر از گروه كنترل (pg/ml 8.46±95.48) بود (0.05=P). ميانگين سرمي پروژسترون در بيماران با سابقۀ مصرف (0.03±4.9) و  بدون سابقۀ مصرف (0.05±4.12) بود. كه در گروه مصرف كننده نسبت به گروه كنترل (0.04±4.3) بالاتر بود (0.01=P) نتيجه گيري: در اين مطالعه مشاهده شد كه استفاده از روش‌هاي پيشگيري از بارداري هورموني با شانس بالاتري براي سرطان پستان نسبت به عدم استفاده از روش‌هاي پيشگيري از بارداري هورموني همراه بود. به نظر مي رسد در نظر گرفتن اين مسئله در سياست گزاري‌هاي بهداشتي مي تواند در كنترل بروز سرطان پستان موثر باشد.