تاثير تمرينات تناوبي شديد همراه با مصرف عصاره خرفه برسطح سيرتونين1 و مقاومت به انسولين رت هاي مبتلا به كبد چرب غير الكلي

هدف: سيرتوئين-1 (Sirt1) با مقاومت به انسولين در ارتباط است و مقاومت به انسولين مي تواند زمينه را براي ابتلا و پيشرفت بيماري كبد چرب غير الكلي (NAFLD) فراهم كند. بنابراين هدف از اين تحقيق بررسي تاثير تمرينات تناوبي شديد (HIIT) و مصرف عصاره خرفه بر سطح  Sirt1كبدي و مقاومت به انسولين رت هاي مبتلا به  NAFLDبود. روش شناسي: تعداد 20سر رت نر بالغ ويستار با سن شش هفته انتخاب و پس از القاي كبد چرب غير الكلي، به صورت تصادفي در 4 گروه كنترل كبد چرب ،HIIT ، عصاره خرفه و HIIT+عصاره خرفه قرار داده شدند. عصاره خرفه با دوز 400 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم با توجه به وزن رت ها به دو گروه مربوطه خورانده شد. تمرينHIIT نيز به مدت 8 هفته ، 5 جلسه در هفته و هر جلسه 7 تكرار يك دقيقه اي باشدت ۹۰ درصد سرعت بيشينه انجام شد كه تناوب هاي استراحت فعال نيز شامل 2 دقيقه دويدن با شدت ۲۰ درصد بيشينه بود. سطح  Sirt1كبدي و مقاومت به انسولين بعد از 8 هفته HIIT و مصرف عصاره خرفه اندازه گيري شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آناليز واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي در سطح معني داري 0.05 p استفاده شد. يافته ها: ميزان مقاومت به انسولين در گروه كنترل نسبت به گروه  HIIT(0.012=p)، عصاره خرفه (0.037=p) و HIIT+عصاره (0.014=p) به طور معني داري بالاتر بود. سطح Sirt1 كبدي در گروه كنترل به طور معني داري نسبت به گروه HIIT (0.035=p)، عصاره خرفه (0.01=p) و HIIT+عصاره (0.001=p) به طور معني داري پايين تر بود. سطح  Sirt1كبدي در گروه مصرف عصاره خرفه با گروه هاي HIIT و HIIT+عصاره تفاوتي مشاهده نشد (مقادير p به ترتيب 0.914 و 0.106) اما سطح Sirt1 كبدي در گروه HIIT نسبت به گروه HIIT+عصاره به طور معني داري پايين تر بود (0.031=p). نتيجه گيري: به نظر مي رسد تمرين ورزشي و مصرف عصاره خرفه از طريق افزايش سطح Sirt1 در بيماران مبتلا بهNAFLD بهبود مقاومت به انسولين در اين بيماران را در پي داشته باشد و احتمالاً نقش مهمي را در كنترل پيشرفت اين بيماري بر عهده داشته باشند.